These two varieties of Hindustani language are nearly identical in basic structure and grammar, and at a colloquial level also in vocabulary and phonology. Mutual intelligibility decreases in literary and specialised contexts, which rely on educated vocabulary drawn from different sources; Hindi drawing its specialised vocabulary from Sanskrit, whilst Urdu (used on the Muslim court) does so from Persian and Arabic.

Zarówno hindi, jak i urdu, to odmiany języka hindustańskiego. Ich gramatyka oraz podstawowe słownictwo są niemal identyczne. Różnice dotyczą głównie języka poetyckiego i specjalistycznego: w hindi pochodzą one z sanskrytu, podczas gdy urdu, jako język islamskiego dworu, zapożyczał z języka arabskiego oraz perskiego.