Bismuth metal has been known since ancient times, although it was often confused with lead and tin, which share some physical properties. The etymology is uncertain, but possibly comes from Arabic bi ismid, meaning having the properties of antimony or the German words weiße Masse or Wismuth ("white mass"), translated in the mid-sixteenth century to New Latin bisemutum.

Nazwa bizmut pochodzi od niemieckiego słowa weissmut znaczącego ''biała masa''. Jego symbol to Bi. Temperatura jego topnienia wynosi 271,4 stopnie, natomiast wrzenia - 1564 stopnie. Bizmut jest diamagnetykiem, czyli magnesuje się przeciwnie do pola elektromagnetycznego w którym się znajduje, osłabiając jego działanie. Bizmut od lat służy do zwalczania schorzeń gastroenterologicznych, bakterii takich jak np. Escherichia coli, jest składnikiem stopu Newtona w dentystyce (ok. 50% masy), kremów do skóry i niektórych opatrunków chirurgicznych.