10 najlepszych ciekawostek o Czechach

W 1038 roku. Czeski książę Brzetysław zaatakował Polskę w 1038 roku, wykorzystując panujący w niej okres chaosu i bezkrólewia. Przyłączył do Czech Śląsk, a jego wojska spustoszyły i ograbiły Poznań i Gniezno. Jak pisał Gall Anonim: "I tak długo wspomniane miasta pozostawały w opuszczeniu, że w kościele św. Wojciecha Męczennika i św. Piotra Apostoła dzikie zwierzęta znalazły legowiska."

Czesi. Czechy to trzeci najbardziej ateistyczny kraj świata - po Chinach i Japonii. 76% Czechów nie utożsamia się z żadną konkretną religią, choć część z nich przyznaje, że wierzy w jakąś formę nadrzędnej siły kierującej ludzkim losem.

Biało-czerwone. Wbrew powszechnemu przekonaniu czeskie barwy narodowe są identyczne z polskimi. Podobnie jak i polskie pochodzą od barw godła - czeskiego białego lwa na czerwonym tle. Niebieski trójkąt na fladze Republiki Czeskiej pozostał z czasów Czechosłowacji, gdzie reprezentował barwy Słowacji.

W Pradze. Koń (czeski Kůň) to rzeźba czeskiego artysty Davida Černego z 1999, zlokalizowana w Pradze w Pałacu Lucerna przy Placu Wacława 38 (wejście też od Štěpanskej 6). Lucerna została zbudowana przez Vácslava Havla, dziadka Václava Havla, późniejszego prezydenta Republiki Czeskiej. Rzeźba ta, według Mariusza Szczygła, symbolizować ma odporność Czechów na naruszanie tabu narodowego oraz wysoki w tym narodzie poziom autoironii. Instalację rzeźby wspierała Dagmar Havlová, szwagierka Václava Havla i właścicielka pałacu Lucerna.

Belgii i Holandii. Piwo było warzone przez zakonników już we wczesnym średniowieczu. Zaspokajało ono potrzeby własne jak i pątników odwiedzających browary.Nazwa „Trappist” pochodzi od browaru La Trappe w Normandii, to tam doszło do rozłamu w Zakonie Cystersów i powstał zakon zwany Zakonem Trapistów. W czasie rewolucji francuskiej Trapiści musieli opuścić klasztor. Uciekli do Belgii skąd chcieli statkiem dostać się do Kanady, nigdy się to jednak nie udało. Biskup Antwerpii zaoferował im za to ziemię 20km od miasta gdzie powstało opactwo Westmalle. Wkrótce w Europie powstało więcej klasztorów Trapistów.

Wykonanie bębna z jego skóry. Bęben ze skóry Jana Žižki miał zgodnie z jego wolą pozwolić mu dalej zagrzewać armię do walki - nawet po śmierci. Szybko stał się talizmanem armii sierotek, jak po jego śmierci określali się sami taboryci. Bęben utracony podczas wyprawy na Kłodzko był tam przechowywany do XVIII wieku.

Wilczak czechosłowacki jest jedną z dwóch ras (druga to Saarlooswolfhond) zarejestrowanych w FCI, a będących krzyżówkami psa i wilka. W stacji hodowlanej prowadzonej przez wojsko skrzyżowano wilka eurazjatyckiego z owczarkiem niemieckim. Wilczaki, w odróżnieniu od owczarków niemieckich, mają zdecydowanie bardziej rozbudowany zmysł węchu i potrafią przebiec większe odległości. Z tego też względu bardzo chętnie były wykorzystywane przez czechosłowacką policję, a obecnie przez służby graniczne.

Trzech. Sudety można podziwiać na terenie trzech państw: Polski, Czech i Niemiec. Najwyższym ich szczytem jest Śnieżka (1603 metry) położona w województwie dolnośląskim. Sudety dzielą się na Sudety Zachodnie, Środkowe i Wschodnie. Nazwa Sudety pochodzi z II w. n.e. Po raz pierwszy użyto jej w Grecji (zrobił to astronom Klaudiusz Ptolemeusz, autor ''Wstępu do geografii''), umieszczając ją na mapie Germanii Wielkiej i Sarmacji.

Praga. Praski zegar astronomiczny lub praski Orloj (czes. Pražský orloj, Staroměstský orloj) – średniowieczny zegar astronomiczny, znajdujący się na południowej ścianie Ratusza Staromiejskiego (czes. Staroměstská radnice) w Pradze. Skonstruowany w 1410 roku jest jednym z najbardziej znanych zegarów astronomicznych na świecie i popularną atrakcją turystyczną.

W Czechach. Codex Gigas (pol. Wielki Kodeks, Wielka Księga) to największy istniejący średniowieczny manuskrypt na świecie. Rękopis powstał na początku XIII wieku w Czechach, w benedyktyńskim klasztorze w Podlažicach. Obecnie jest przechowywany w Bibliotece Królewskiej w Sztokholmie. Legenda głosi, że manuskrypt ten został stworzony przez mnicha, który sprzedał duszę diabłu. Szacowano, że skryba pracował nad rękopisem 12 lub 20 lat. Michael Gullick sądzi, że praca nad kodeksem zabrała od 20 do 30 lat i było to dzieło życia jego autora.