Sło­wia­nie - najlepsze ciekawostki

Opiekował się zbożem. Gumiennik to demon zamieszkujący gumno (spichlerz) i opiekujący się składowanym w nim zbożem. Umiał szczekać jak pies i zamieniać się w kota. Choć pomagał ludziom, to bardzo łatwo można było go rozgniewać. Wtedy demon zanieczyszczał zboże lub podkładał pod nie ogień.

Wodnik to demon opiekuńczy i władca śródlądowych zbiorników wodnych. Według wierzeń demony wodne lubiły zaczajać się na spragnionych lata ludzi, którzy nierozsądnie zażywają kąpieli przed nocą Kupały. Dopiero po tym święcie kąpiel w akwenach stawała się stosunkowo bezpieczna.

Otwierał wszystkie zamki. Rozryw albo złodziejska trawa w słowiańskim folklorze to magiczna roślina. Według tradycji rozryw ma magiczne właściwości, otwierające i odkrywające zamknięte i zablokowane rzeczy. Jednak legendy twierdzą, że jest bardzo trudny do rozpoznania, a w niektórych wersjach są w stanie go znaleźć tylko niektóre chtoniczne zwierzęta.

Głagolica to najstarsze znane pismo słowiańskie, którego stworzenie przypisuje się Cyrylowi i Metodemu. Istnieje hipoteza, że Słowianie posiadali wcześniej inne niezachowane w zabytkach pismo używane w celach głównie rytualnych - wzmianka o nim znajduje się w kronice Thietmara. Wedle kolejnej hipotezy głagolica może być wzorowana na tym piśmie.

Państwo Samona to najstarsze znane państwo zachodniosłowiańskie, powstało w VII wieku, założył je kupiec frankijski Samo. Istniało bardzo krótko. Śmierć założyciela w 658 lub 661 roku wywołała zamęt wewnętrzny i ostatecznie doprowadziło do jego rozpadu.

Wyznaczały los narodzonego dziecka. Rodzanice opiekowały się kobietami ciężarnymi, zaś po urodzeniu dziecka pojawiały się przy kołysce, aby wyznaczać mu los na całe życie. Po chrystianizacji postacie rodzanic zastąpiono wyobrażeniem opiekuńczych aniołów, a nawet trzech Matek Boskich (Bogurodzica/Barbara, Paraskiewa, Anastazja).

Pogrzebu. Tryzna to obrzęd pogrzebowy u dawnych Słowian. Przypominała nieco stypę, z tą różnicą, że poza wystawną ucztą i wspominaniem zmarłego urządzano również igrzyska na jego cześć, w skład których wchodziły gonitwy, zapasy i wesołe zabawy w maskach

W 1168 r. Arkona, znajdująca się na wyspie Rugia została zdobyta 12 czerwca 1168 r przez duńskiego króla Waldemara I. Oblężeniem dowodził biskup Absalon, bliski doradca i wspópracownik króla. Ówczesne kroniki nie przekazują niestety imion obrońców Arkony, którzy bronili się przez ok. 4 tygodnie. Dopiero pożar wewnętrznych umocnień umożliwił wtargnięcie wojskom Absalona na teren Arkony. Po jej zdobyciu, spalono posąg Świętowita, a jego kamień ofiarny wmurowano w mur katolickiego kościoła w Altenkirchen. Zabito wszystkich zbrojnych, a resztę mieszkańców wzięto do niewoli.

Niemieckim. Ani esperanto ani tym bardziej intersłowiański wówczas jeszcze nie istniały. Niemiecki tymczasem był znany większości z 340 obradujących, którą stanowili żyjący w Austro-Wegrzech Czesi, Słowacy oraz Słowianie południowi. Był to więc wybór praktyczny.

Oskoła to staropolska nazwa soku brzozowego (Succus Betulae) o słodkawym smaku. Był to napój chłodzący i leczniczy stosowany na całej Słowiańszczyźnie. Otrzymuje się go przez głębokie (ale nie głębsze niż 4 cm) nacięcie pnia lub gałęzi brzozy wczesną wiosną.