Szcze­pion­ki - najlepsze ciekawostki

Polio. Hilary Koprowski (1916-2013) to polski lekarz, wirusolog i immunolog, odkrywca i twórca pierwszej w świecie (1950), skutecznej szczepionki przeciwko wirusowi polio, wywołującemu chorobę Heinego-Medina. Pierwsze masowe szczepienie miało miejsce w 1958 r. w Kongo. Do śmierci był profesorem i dyrektorem Instytutu Biotechnologii i Medycyny Molekularnej na Uniwersytecie Thomasa Jeffersona w Filadelfii.

WZW B+gruźlica. Pierwsze szczepienie WZW B+gruźlica. Standardowe szczepienie zapewnia ochronę u ponad 96% zdrowych noworodków, dzieci i młodzieży oraz u ponad 90% zdrowych osób dorosłych.

Szczepionek. Tiomersal jest adiuwantem stosowanym w produkcji szczepionek. Ma konsystencję żóławobiałego, lekkiego krystalicznego proszku. Zawartość etylortęci wynosi w nim ok. 50%. Jony rtęciowe Hg2+ powstałe w wyniku częściowego metabolizmu etylortęci, pozostają w organizmie naprawdę długo - czas całkowitej eliminacji z organizmu wynosi ok. 120 dni. W tym czasie jony te mogą być m.in. metylowane i podlegać innym przemianom w znacznie bardziej toksyczne związki, np. metylortęć. Sam Tiomersal został wprowadzony do obiegu przez firmę Eli Lily na podstawie wątpliwej jakości badania naukowego w 1927 roku.

Szczepieniami ochronnymi. Dziedzina medycyny zajmująca się szczepieniami ochronnymi, zarówno w fazie badań naukowych nad opracowaniem nowych szczepionek, jak i ich późniejszym stosowaniem. Jest nową gałęzią medycyny, która wyodrębniła się z chorób zakaźnych (Polskie Towarzystwo Wakcynologii zostało powołane w 2001 roku.

Ospy. Edward Jenner (ur. 17 maja 1749 w Berkeley w hrabstwie Gloucestershire, zm. 26 stycznia 1823 tamże) – angielski lekarz, odkrywca szczepień ochronnych przeciw ospie. Początkowo Jenner uczył się chirurgii u Daniela Ludlowa w Chipping Sodbury, a następnie w Saint George's Hospital w Londynie. W roku 1773 powrócił do Berkeley i tam rozpoczął swoje prace badawcze.

Sabina. Szczepionka Sabina (ang. OPV,) w zależności od ilości typów wirusa polio. Jest to szczepionka zawierająca żywe, atenuowane wirusy. Jest podawana doustnie. Jej zaletą jest łatwiejsze podanie, co umożliwia skuteczniejsze szczepienia masowe (zwłaszcza w krajach rozwijających się, gdzie jest to choroba najczęstsza (ogniska endemiczne w Indiach,