Utwory li­te­rac­kie z 1823 - najlepsze ciekawostki

W Ii części. Dziady część II Akcja toczy się w Dzień Zaduszny z dnia 1 na 2 listopada (w nocy) w kaplicy, gdzie zebrała się grupa ludzi z pobliskiej wioski. Trwa ludowy obrzęd Dziadów, któremu przewodniczy Guślarz. Zebrani wzywają kolejno dusze czyśćcowe chcąc ulżyć im w cierpieniu. Na ich wezwanie przybywają trzy rodzaje duchów: lekkie - Józio i Rózia (są to dzieci, które nie doświadczyły cierpienia i dlatego nie mogą dostać się do nieba)

Duchów najcięższych. Ciężkie – widmo złego pana (upiora skazanego na wieczną mękę za zło wyrządzone poddanym, którzy pod postacią "żarłocznego ptactwa" towarzyszą mu po śmierci) pośrednie – duch pasterki Zosi (jej wina polega na tym, że igrała z uczuciami innych).

Adam Mickiewicz. Upiór – wiersz Adama Mickiewicza składający się z dwudziestu czterech strof, poprzedzający cykl dramatów, opatrzonych wspólnym tytułem Dziady. Wiersz opublikowany został w 1823 roku w tomie Poezji wraz z dramatami Dziady część II i Dziady część IV. Wiersz opowiada dzieje nieszczęśliwej miłości, która to tematyka stanowi jeden z wątków II część Dziadów II, a także zasadniczą treść części IV Dziadów.