Najlepsze ciekawostki o złocie

235 kg. Rekordowy samorodek znaleziono w Australii w 1872r. Bryła złota ważyła 7555.42 oz. (235 kg) i miała 1.42 m.

W Bangkoku. Posąg ma wysokość 3m, wagę ponad 5 ton i zawartość złota w zależności od miejsca 40%-99%. Wykonany został około XIV wieku. Podczas najazdu birmańskiego w XVIII w. w celu zabezpieczenia go przed zrabowaniem został pokryty warstwą gipsu i przewieziony do Bangkoku. Pozostawał w zapomnieniu przez 200 lat, złoty posąg odkryto przypadkowo w XX w. podczas prac renowacyjnych. Dzisiejsza rynkowa wartość użytego kruszcu to około 250 milionów dolarów.

Kentucky. Fort Knox to instalacja Armii Stanów Zjednoczonych w stanie Kentucky na południe od miasta Louisville. Oprócz funkcji wojskowych, Fort Knox jest popularny ze względu na znajdowanie się na jego terenie United States Bullion Depository – skład sztabek złota amerykańskiego banku federalnego. Jest tam ok. 1000 żołnierzy, którzy bronią i strzegą zapasów USA.

Uncja trojańska. W handlu podstawową jednostką złota jest uncja trojańska, mająca ok. 31 g. Nazwa jednostki pochodzi od Troyes we Francji (nie od Troi), w średniowieczu ważnego ośrodka handlowego.

Dublon. Escudo, dukat i floren były bardzo wartościowymi monetami o podobnej wartości wyznaczanej przez 3.5 g czystego złota, z jakiego były wybite. Wprowadzony przez Hiszpanów dublon przebił je dwukrotnie, mając wagę 6.77 g. Ich wprowadzenie było pochodną napływu do Hiszpanii złota z Nowego Świata. Hiszpańskie dublony były też powszechnie używane we Francji, gdzie nazywano je pistolami.

Piryt jest szczególnie pospolitym minerałem. Piękny, połyskliwy, złocisty. Zwany „złotem głupców”, bo był często mylony ze złotem przez poszukiwaczy złota. Chociaż trzeba przyznać, że niektóre piryty tego cennego kruszcu w sobie trochę zawierają.Występuje we wszystkich typach skał. Należy do minerałów bardzo pospolitych i szeroko rozpowszechnionych.

RPA. W chwili obecnej największe wydobycie mają Chiny, a z pośród wymienionych Rosja (3)

W Japonii. Oban (ban) – owalna złota moneta japońska, emitowana od schyłku XVI wieku aż do drugiej połowy XIX. Oban przechowywano w specjalnych woreczkach ze względu na łatwość uszkodzenia, jako moneta nie funkcjonował w handlowym obiegu, lecz służyła do tezauryzacji zysków i w charakterze nagrody.