Żararaki najtrudniejsze zagadki

Na fladze i w herbie Martyniki widnieją po cztery węże. Wąż w herbie - żararaka lancetowata, kajsaka - to jedyny jadowity wąż występujący na Martynice i St. Lucii. Na wyspach (także Trynidad i Tobago) została sztucznie zaaklimatyzowana przez plantatorów, aby jej obecność w buszu i dżungli odstraszała niewolników od ucieczek z plantacji. Jad kajsaki zawiera reteplazę, używaną w diagnostyce laboratoryjnej do oceny czasu batroksobinowego (krzepnięcie osocza) układu krzepnięcia.

Wszystkie żararaki mają jedną wspólną cechę - posiadają po każdej stronie głowy pod oczami jamki, które wyglądają jak duże otwory nosowe. Cienka błona, która wyściela dno jamek jest usiana receptorami (w liczbie od 500-1500 na mm²), które mogą rejestrować małe różnice temperatury. Receptory te są tak czułe, że potrafią wykryć różnice temperatur sięgające 0,002 °C i umożliwiają wężom zlokalizowanie obiektów o 0,1 °C cieplejszych lub zimniejszych niż otoczenie.

Położona na południe od São Paulo, wyspa jest siedziskiem tysięcy nadrzewnych węży z gat. Żararaki Wyspowe. Ocenia się gęstość ich występowania na ok. 1 osobnik na metr kw. Mierzą ok. pół metra, a ich jad jest śmiertelny dla ludzi, w związku z tym władze Brazylii wydały zakaz wstępu na wyspę. Można się tam dostać jedynie po otrzymaniu specjalnego zezwolenia.