Anatomia głowy i szyi najtrudniejsze zagadki

Oko naupliusowe – pojedyncze oko proste występujące u skorupiaków. Powstaje ze środkowej części grzbietowej warstwy ektodermy, dlatego jest homologiczne przyoczkom owadów i ostrogonów oraz oczom kikutnic. Oko naupliusowe występuje u wszystkich głównych grup skorupiaków.

Kręg obrotowy, obrotnik (łac. axis) - drugi kręg szyjny mający tzw. ząb odchodzący od trzonu ku górze, w którym obraca się pierwszy kręg szyjny – dźwigacz. Obrotnik ma grube i silne blaszki, a jego otwór kręgowy jest duży, lecz mniejszy niż dźwigacza.

Kość jarzmowa składa się z trzonu, wyrostka czołowego, wyrostka skroniowego, wyrostka szczękowego, Trzon posiada trzy powierzchnie: policzkową (łac. facies malaris), skroniową (łac. facies temporalis) i oczodołową (łac. facies orbitalis). Ta ostatnia bierze udział w tworzeniu ściany bocznej i dolnej oczodołu.

Narząd Cortiego, narząd spiralny – właściwy narząd słuchu znajdujący się w ślimaku w przestrzeni zwanej schodami środkowymi (przewód ślimakowy). Rozciąga się on wzdłuż przewodu ślimakowego poza jego częścią zwaną kątnicą przedsionkową.

Języczek podniebienny jest barierą dla bakterii, ułatwia mowę, a także sprawia, że połykane przez nas jedzenie nie trafia z jamy ustnej do jamy nosowej. Języczek (łac. uvula) – wyrostek na tylnym brzegu podniebienia miękkiego. Języczek zazwyczaj zwisa ku dołowi, dotykając prawie nasady języka, ale w czasie połykania ustawia się poziomo ku tylnej ścianie gardła.

Źrenica (łac. pupilla) – otwór występujący przed soczewką, odpowiedzialny za ilość światła padającego na siatkówkę. Chroni wnętrze gałki ocznej przed nadmierną ilością oświetlenia.