At­mos­fe­rycz­ne zjawiska optyczne najtrudniejsze zagadki

Halo 22° – jedno ze zjawisk optycznych halo zachodzących w ziemskiej atmosferze. Występuje w postaci okręgu lub jego fragmentu o promieniu kątowym 22°. Halo 22° powstaje w wyniku załamania w promieni słonecznych (światła białego) w sześciokątnych kolumnowych kryształkach lodu zawieszonych w powietrzu; gdy promień przechodzi przez dwie boczne ścianki kryształu tworzące kąt 60°,

Łuki Lowitza (ang. Lowitz arcs) jedno ze zjawisk optycznych związane prawdopodobnie z płytkowymi kryształami lodu wirującymi podczas spadania. Są zjawiskiem występującym niezmiernie rzadko a ze względu małą intensywność trudne do zauważenia. Pierwszy raz opisane w 1790 r.

Słup słoneczny zjawisko optyczne w atmosferze przyjmujące postać kolumny świetlnej. Zjawisko powstaje w wyniku odbicia światła nisko położonego słońca lub innego źródła światła od poziomych powierzchni uporządkowanych poziomo swobodnym opadaniem kryształów płatkowych lodu.

Zorza polarna. Aurora Borealis zjawisko świetlne obserwowane w górnej atmosferze w pobliżu biegunów magnetycznych planety, które ma silne pole magnetyczne o charakterze dipolowym (dwubiegunowym). Na Ziemi zorze występują na wysokich szerokościach geograficznych, głównie za kołami podbiegunowymi.

Pierścień Bishopa – zjawisko w atmosferze z grupy fotometeorów, w postaci białawego pierścienia wokoło słońca lub księżyca, ze słaboniebieskawym zabarwieniem od strony wewnętrznej i czerwonawobrązowym ze strony zewnętrznej. Kolory, zwłaszcza gdy pierścień występuje przy Księżycu, nie są zbyt wyraźne.