At­mos­fe­rycz­ne zjawiska optyczne najtrudniejsze zagadki

Halo 22° – jedno ze zjawisk optycznych halo zachodzących w ziemskiej atmosferze. Występuje w postaci okręgu lub jego fragmentu o promieniu kątowym 22°. Halo 22° powstaje w wyniku załamania w promieni słonecznych (światła białego) w sześciokątnych kolumnowych kryształkach lodu zawieszonych w powietrzu; gdy promień przechodzi przez dwie boczne ścianki kryształu tworzące kąt 60°,

Słup słoneczny zjawisko optyczne w atmosferze przyjmujące postać kolumny świetlnej. Zjawisko powstaje w wyniku odbicia światła nisko położonego słońca lub innego źródła światła od poziomych powierzchni uporządkowanych poziomo swobodnym opadaniem kryształów płatkowych lodu.

Łuki Lowitza (ang. Lowitz arcs) jedno ze zjawisk optycznych związane prawdopodobnie z płytkowymi kryształami lodu wirującymi podczas spadania. Są zjawiskiem występującym niezmiernie rzadko a ze względu małą intensywność trudne do zauważenia. Pierwszy raz opisane w 1790 r.

Zorza polarna. Aurora Borealis zjawisko świetlne obserwowane w górnej atmosferze w pobliżu biegunów magnetycznych planety, które ma silne pole magnetyczne o charakterze dipolowym (dwubiegunowym). Na Ziemi zorze występują na wysokich szerokościach geograficznych, głównie za kołami podbiegunowymi.

Pierścień Bishopa – zjawisko w atmosferze z grupy fotometeorów, w postaci białawego pierścienia wokoło słońca lub księżyca, ze słaboniebieskawym zabarwieniem od strony wewnętrznej i czerwonawobrązowym ze strony zewnętrznej. Kolory, zwłaszcza gdy pierścień występuje przy Księżycu, nie są zbyt wyraźne.