Flota sta­ro­żyt­ne­go Rzymu najtrudniejsze zagadki

Nazwa galera pochodzi od mieczowej ryby – galeos, której głowa do złudzenia przypominała mieczowe zakończenie galer. Galera – okręt o napędzie wiosłowym, często wspomaganym przez żagle. Używany był przede wszystkim na Morzu Śródziemnym od czasów starożytnych (Egipt, Fenicja, Grecja, Kartagina, Rzym, Bizancjum) aż do XIX wieku. Do wiosłowania często wykorzystywano niewolników, jeńców lub skazańców, zwanych galernikami.

Liburna albo liburnica rodzaj lekkiego rzymskiego okrętu, z dwoma rzędami wioseł, taranem i o małej wyporności, po raz pierwszy użyte w bitwie pod Akcjum. Liburny nie miały pokładu, a tylko wąski pomost łączący dziób z rufą. Charakterystyczna była mała kabina z tyłu okrętu, chroniąca sternika i oficerów przed lżejszymi pociskami.

Triera trójrzędowiec, starogrecka galera z trzema rzędami wioseł, początkowo wiosłowa, a następnie żaglowo-wiosłowa. Załogę okrętu stanowiło 170 wioślarzy, 13 marynarzy, sternik, dowódca (zwany trierarchą) i czterech jego pomocników oraz muzyk, który grając na aulosie podawał rytm wioślarzom.Flota starożytnego Rzymu.