Język łaciński najtrudniejsze zagadki

Ad libitum (łac. według upodobania; skrót ad lib), jeśli w notacji muzycznej znajdziemy takie określenie, oznacza to że moment ten można zagrać tak jak się chce lub to czuje, nie zważając na wartości nut i dynamikę.

Cave canem (łac. „strzeż się psa”) – napis występujący na mozaikowych posadzkach w przedsionkach rzymskich domów, pełnił funkcję ostrzegawczą, tak jak współczesne „Uwaga zły pies”. Niektóre z zachowanych mozaik przedstawiają samego psa bez podpisu.

Corpus delicti (łac. przedmiot przestępstwa) – dowód rzeczowy świadczący o przestępstwie, ślad lub przedmiot stanowiący podstawę do przedstawienia wniosków dotyczących popełnionego czynu i sprawcy.

Hodie mihi, cras tibi , „dzisiaj mnie, jutro tobie”, to łacińska fraza często używana w chrześcijańskich inskrypcjach nagrobnych. Fraza wywodzi się z wersetu Syracha. . W mowie potocznej wyrażenie to służy napomnieniu tych, którzy radują się z cudzych nieszczęść, które pewnego dnia mogą ich dotknąć.

Timeo Danaos et dona ferentes (łac. „Obawiam się Greków, nawet gdy niosą dary”) – łacińska fraza, pochodząca z eposu narodowego Rzymian pt. Eneida rzymskiego poety Wergiliusza, werset wypowiedzi Laokoona . Autor nawiązał w niej do wydarzenia, jakie miało miejsce w Troi podczas wojny trojańskiej pomiędzy greckim plemieniem Achajów a Trojanami.

Status quo (łac.) – termin prawniczy oznaczający obecny, niezmieniony stan rzeczy. Przeciwieństwo status quo ante – dawniejszego stanu rzeczy.

Dura lex, sed lex (łac. Twarde prawo, ale prawo – rzymska zasada prawnicza wyrażająca absolutną nadrzędność norm prawa, zgodnie z którą należy bezwzględnie stosować się do przepisów ustawy niezależnie od ich uciążliwości oraz konsekwencji dla zobowiązanego. Słowa te są skrótem wypowiedzi Ulpiana.