Li­te­ra­tu­ra fran­cu­ska najtrudniejsze zagadki

Akcja ''Roku dziewięćdziesiątego trzeciego'' rozgrywa się w czasie powstania w Wandei (rewolucja francuska). Hugo pragnął, by każdy z bohaterów stanowił wcielenie idei, symbolizował jedną z postaw wobec życia i wobec rewolucji. I tak - Gauvain to jeden z republikańskich dowódców w Wandei, z pochodzenia arystokrata, szczery zwolennik rewolucji i niezwykle odważny człowiek. Markiz de Lantenac to również arystokrata i jeden z najbogatszych właścicieli ziemskich w przedrewolucyjnej Bretanii. W 1793 przybywa do Wandei na angielskim okręcie w celu rozniecenia na nowo powstania przeciw republice.

Cztery Ewangelie ostatni, niedokończony cykl powieściowy Emila Zoli, pisany w okresie od 1898 do śmierci pisarza w 1902 roku.

Edmund Dantes marynarz nieświadomie uwikłany w spisek polityczny, który został przez jego wrogów wykorzystany dla osiągnięcia prywatnych korzyści. Po 14 latach w więzieniu ucieka, a wróciwszy do Paryża jako właściciel niewyobrażalnych wręcz bogactw dokonuje wyrafinowanej zemsty na ludziach winnych jego nieszczęść. Jest postacią niejednoznaczną. Z jednej strony to szlachetny człowiek, bardzo pokrzywdzony przez los, który chce jedynie sprawiedliwości za to, co mu uczyniono.

Kobiety odgrywały w życiu Balzaca ważną rolę. Przez wiele lat kochał i w 1850 r. poślubił w Berdyczowie Polkę, Ewelinę Hańską. W swoich powieściach, zmieniając dotychczasową literacką modę, portretował kobiety dojrzałe - to znaczy po trzydziestce. Stąd powstało określenie kobiety w wieku balzakowskim, pochodzące od tytułu powieści Balzaca ,,Kobieta trzydziestoletnia''.

W 1832 roku Ewelina z Rzewuskich Hańska, polska szlachcianka, napisała do Balzaca list wyrażający podziw dla jego twórczości, od którego rozpoczęła się ich bogata, wieloletnia korespondencja i przyjaźń. Mimo swego wdowieństwa Hańska długo wahała się z przyjęciem oświadczyn Balzaca. Poślubiła go dopiero 14 marca 1850 roku w Berdyczowie, pięć miesięcy przed jego śmiercią (pisarz był już ciężko chory).

Nędznicy jest pięcioczęściową powieścią Victora Hugo opublikowaną w 1862 roku. Akcja powieści rozpoczyna się w 1815 w prowansalskim miasteczku Digne opisem życia prowadzonego przez biskupa Myriel, zwanego przez mieszkańców diecezji ''Mile Widzianym''. Głównym bohaterem jest tu wypuszczony z więzienia galernik Jean Valjean. Utwór w planach Wiktora Hugo miał być panoramicznym obrazem całego społeczeństwa francuskiego XIX wieku oraz wykładnią poglądów autora na kwestie sprawiedliwego porządku społecznego, walki z nędzą i wykluczeniem.