Po­dróż­ni­cy i odkrywcy XV wieku najtrudniejsze zagadki

„Santa María”, „Niña” i „Pinta” pływały pod flagą Kastylii w poszukiwaniu zachodniej drogi morskiej do wschodniej Azji. (według ówczesnego nazewnictwa – do Indii, gdyż pod tą nazwą w jego czasach rozumiano całość południowego, południowo-wschodniego i wschodniego wybrzeża Azji aż po Kataj – dzisiejsze Chiny.

Dopiero podróżujący do Ameryki Południowej 20 lat później żeglarz florencki Amerigo Vespucci stwierdził jako pierwszy, że odkryte przez Kolumba lądy to nie Japonia i inne części Azji, lecz nowy, nieznany dotąd kontynent. Nazwano go od jego imienia Ameryką.

20 maja 1498 roku wyprawa Vasco da Gamy dopłynęła do miasta Kalikut, tym samym wyznaczając drogę morską do Indii. Gdy Vasco da Gama wypływał z portu w Belém, europejska mapa świata znacznie różniła się od dzisiejszej. Vasco da Gama ur. ok. 1460 lub 1469 w Sines, w niewielkim porcie w prowincji Alentejo, zm. 24 grudnia 1524 w Koczinie) – portugalski odkrywca, który jako pierwszy dotarł drogą morską z Europy do Indii.

Jan z Kolna (ur. ok. 1435, we wsi Serafin zm. ok. 1484) – żeglarz, który według niektórych przekazów miał dotrzeć do Ameryki na kilkanaście lat przed Kolumbem, biorąc udział w wyprawie Dietricha Pininga, zleconej przez duńskiego króla Christiana I Oldenburga. W roku 1476 ekspedycja dotarła do wybrzeży Labradoru, następnie miała penetrować okolice dzisiejszego Bostonu, ale brak na to jakichkolwiek dowodów.

Jako pierwsza wyprawa w historii nowożytnych odkryć geograficznych pokonała zwrotnikowy Ocean Atlantycki i 12 października 1492 dotarła do Indii Zachodnich u wybrzeży Ameryki – kontynentu nieznanego w ówczesnej Europie. Za dokonania został mianowany admirałem i pierwszym namiestnikiem hiszpańskich kolonii w Ameryce Środkowej.