10 najtrudniejszych zagadek o ra­kie­tach

Penguin to norweski przeciwokrętowy pocisk rakietowy zaprojektowany na początku lat 60 a przyjęty do uzbrojenia w wielu krajach, także USA. Jest to pierwszy pocisk przeciwokrętowy naprowadzany pasywnie termicznie (na źródło podczerwieni). Penguin (fire-and-forget) posiada bezwładnościowy system nawigacyjny (INS) umożliwiający programowanie wielu profili lotu w taki sposób, że pocisk jest zdolny do omijania przeszkód, manewrowania między wyspami i atakowania celu z innego kierunku niż został wystrzelony .

Rakiety V2 wystrzeliwano z terenu Holandii z okolic Hagi. Każda ruchoma jednostka rakietowa składała się z 25 specjalnych pojazdów, które przemieszczały się tylko podczas nocy żeby uniknąć ataku ze strony alianckiego lotnictwa. Rakiety były wystrzeliwane w lasach, aby chronić je zarówno przed wiatrem, jak i nieprzyjacielskim lotnictwem. Pierwsza rakieta V2 odpalona została 7 września 1944 o godz. 8.30 na Paryż. Do 27 marca 1945 roku z Holandii odpalono około 5500 rakiet.

Jako utleniacz zastosowano podtlenek azotu. Dzięki niewybuchowemu paliwu, widzowie mogli podejść do statku kosmicznego tuż przed startem.

Chang Zheng 5 (Długi Marsz) wynosi ciężar 14 ton. Dla porównania Proton M -6 ton. Chińska rakieta startowała tylko raz w 2016. Proton M miał 334 wynoszenia , 294 były udane. Rosyjski komercyjny koszt wyniesienia to 18 359 dolarów za kg np.satelity.

Pierwszą rakietą, która dotarła do przestrzeni kosmicznej była niemiecka rakieta V2 w czasie lotu testowego 3 października 1942 roku.

Pierwszą rakietą zdolną do lotu w kosmos była niemiecka V2, zaprojektowana przez Wernera von Brauna. Głównym celem prac był ostrzał Wielkiej Brytanii, choć istniały także plany ataku na Nowy Jork przy użyciu wyrzutni zamontowanych na łodziach podwodnych.

Żagiel słoneczny to urządzenie napędowe statków kosmicznych, wykorzystujące ciśnienie światła słonecznego oraz cząstki wiatru słonecznego. Żagiel jest rozpostartą w przestrzeni konstrukcją pokrytą połaciami folii z mylaru lub kaptonu, o grubości kilka mikronów. Pierwszą sondą wyposażoną w taki napęd była japońska misja IKAROS. Drugim należący do NASA NanoSail-D2 wyniesiony na orbitę 20 listopada 2010, ktory spędził na orbicie 240 dni, „żeglując” wokół Ziemi

Podczas startu prom wynoszony jest w kosmos przez dwie wspomagające rakiety na paliwo stałe, które wytwarzają krótkotrwały, lecz potężny ciąg. Następnie wykorzystane rakiety spadają do oceanu, skąd są wyławiane i wykorzystywane ponownie. Jedna tylko część układu ulega zniszczeniu- wielki zbiornik paliwa zasilającego silnik wahadłowca. Zbiornik odrzucany jest w ósmej minucie lotu, kiedy wahadłowiec znajduje się już w przestrzeni kosmicznej.

Rakieta Saturn V (na zdjęciu) wysłała kosmonautów na Księżyc. Miała ona wysokość 110 metrów, wagę 3 tys. ton i wynosiła na orbitę 110 ton ładunku. Huk silników podczas startu był słyszalny w promieniu 80 km.

W ciągu jednej minuty rakieta osiągnęła prędkość 1 mach, a po 12 minutach weszła na orbitę okołoziemską. W tym momencie uruchomione zostały silniki trzeciego stopnia, które wysłały astronautów w trzydniową podróż na Księżyc.