Sądy najtrudniejsze zagadki

Ordalia opierały się na oczywistym dla współczesnych przeświadczeniu, że Bóg nie dopuści do krzywdy niewinnego, czyli stanowiły "rodzaj wróżby". Należy zaznaczyć, że ordalia nie były torturą ani karą, choć mogły być brutalne (efektem mogło być oparzenie lub okaleczenie). O przeprowadzeniu sądu bożego decydował sędzia z własnej inicjatywy, na wniosek powoda lub bardzo często również na wniosek oskarżonego lub pozwanego.

Ordalia stosowano w celu oczyszczenia od zarzutów lub ich potwierdzenia; polskie postępowanie sądowe znało według Księgi elbląskiej następujące rodzaje ordaliów: próba wody, pojedynek sądowy próba żelaza. Próba mogła być jednostronna (wody czy żelaza) lub dwustronna (pojedynek).