Shintō najtrudniejsze zagadki

Ema – tabliczka wotywna, ofiarowana w japońskich chramach shintō. W języku japońskim słowo ema zapisuje się dwoma znakami kanji o znaczeniu: „obraz” (絵) i „koń” (馬). Nazwa pochodzi z czasów, kiedy ofiarowywano chramom żywe konie. Obecnie na tabliczkach ema (bardzo różnego kształtu) mogą widnieć różne symbole, znaki zodiaku chińskiego.

Oni złe duchy, demony, diabły występujące w religii shintō i japońskim folklorze, utożsamiane z chorobami, klęskami i nieszczęściem. Stanowią jeden z rodzajów yōkai – nadprzyrodzonych istot.

Tengu niebiańskie psy – mityczne istoty, występujące w japońskim folklorze, sztuce, teatrze i literaturze. Jedne z najbardziej znanych yōkai (duchów – potworów), niekiedy czczone jako kami w religii shintō.

Shintō tradycyjna, rodzima religia Japonii oparta na mitologii japońskiej, charakteryzująca się politeizmem oraz różnorodnością przejawów i kultów m.in. animizmu i szamanizmu. Shintō nie ma założyciela, wspólnego kanonu, organizacji, świętych ksiąg, nawet koncepcji nawrócenia religijnego. Najważniejsze jest natomiast zachowanie równowagi i harmonii między światem bogów, naturą i człowiekiem.