10 najtrudniejszych zagadek o Wenecji

Towarzystwo "Akademia Argonautów" założone zostało w 1684 r w Republice Weneckiej przez franciszkanina Vincenza Coronelliego. Wenecjanie dzięki rozwiniętemu handlowi, nawiązali szereg kontaktów na całym świecie, wnosząc ogromny wkład w rozwój europejskiej wiedzy o geografii. Towarzystwo miało charakter międzynarodowy. Polaków reprezentowali; król Polski Jan III Sobieski, Stanisław Lubomirski oraz Jan Wielopolski

W latach świetności w Wenecji istniało prawo, które zezwalało jedynie jednemu budynkowi na noszenie miana pałacu – był to Pałac Dożów, rezydencja władców Wenecji. Bogate rodziny weneckie mieszkały według tego prawa w tzw. domach (Casa skrót Ca). Obecnie większość rezydencji patrycjuszy Weneckich nosi w nazwie słowo „pałac”, choć są wyjątki i niektóre weneckie zabytki nazywane są wciąż według dawnej tradycji, np: Ca'Rezzonico lub Ca’ d’Oro. Do czasów współczesnych przetrwało ich ponad 100.

Festiwal Filmowy w Wenecji został założony w 1932 roku. Najważniejszą nagrodą przyznawaną za najlepszy film jest Złoty Lew.

Chopines - buty na wysokich koturnach były hitem ówczesnej mody noszonym przez kobiety wszystkich warstw. Dochodzące niejednokrotnie do 75 cm wysokości koturny powodowały groźne dla ciężarnych upadki.

Barkarola (wł. barca - czółno; także gondoliera) to typ pieśni śpiewanej przez gondolierów, a także wywodząca się od niej instrumentalna forma muzyczna. Rytm akompaniamentu często przybiera postać ostinata naśladującego ruch wioseł lub kołysanie łodzi. Forma ta stała się szczególnie popularna w XVIII i XIX wiecznej twórczości operowej.

Vaporetto (l. mn. vaporetti) – tramwaj wodny w Wenecji. Najpopularniejsza linia 1 przebiega z Piazzale di Roma, Kanałem Grande, Kanałem Św. Marka, do Lido.

Termin „getto” wywodzi się od określenia obszaru starej odlewni na obrzeżach Wenecji, gdzie znajdowała się żydowska dzielnica. Getto weneckie zostało utworzone 29 marca 1516 r chociaż polityczne restrykcje ograniczające prawa i pobyt Żydów istniały tam już wcześniej. Mieszkało w nim ok. 5 tysięcy osób. W związku z tym, że teren nie mógł być powiększany, a liczba ludności była coraz większa, wzniesiono tam pierwsze „drapacze chmur”, które liczyły do 7–8 pięter.

Republika wenecka istniała od VIII wieku do roku 1797. Stanowi to jeden z najdłuższych nieprzerwanych okresów państwowości w historii Europy.

Most Rialto (wł. Ponte di Rialto) to najstarszy i jedyny do czasu wybudowania Ponte dell’Accademia w 1854 roku most wenecki nad Canal Grande we Włoszech. Budowę mostu ukończono w 1590 r. Most Rialto to budowla masywna i majestatyczna, należąca do najbardziej charakterystycznych zabytków Wenecji. Wsparty na jednym łuku ma 48 metrów długości i jest szeroki na 22 metry.

W Wenecji w 1157 r. powstał pierwszy bank zwany Monte, a potem Banco di Giro. Nazwa bank wywodzi się od włoskiego banco, ławy, na której odbywały się transakcje pieniężne. Z biegiem lat zajmowały się tym procederem całe domy: we Florencji rodziny Acciaiuolich, Bonacorsich, w Sienie –Salimberich. Już w XIII w. bankierzy stosowali proceder obrotu depozytami rozpoczynając bankowość „opartą na rezerwie cząstkowej", np. Bank Depozytowy Barcelony trzymał w rezerwie jedynie 29% sumy depozytów. Wskutek podobnych praktyk – w latach 1341–46 wszystkie domy bankowe we Florencji zbankrutowały!