W eseju "Zniewolony umysł" Czesław Miłosz analizuje uwikłanie polskich pisarzy w ideologię komunistyczną. Pod jakim pseudonimem przedstawił Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego?

"Zniewolony umysł" to zbiór 9 esejów Czesława Miłosza napisanych w 1951 r., opublikowanych w 1953 r. przez Instytut Literacki w Paryżu. Opisuje w nich pisarzy, którzy stanęli po stronie władz PRL-u, czyniąc ze swojego pisarstwa narzędzie doktrynalne. Miłosz nie podaje nazwisk pisarzy, natomiast posługuje się pseudonimami. Alfa to Jerzy Andrzejewski (moralista), Beta - Tadeusz Borowski (nieszczęśliwy kochanek), Gamma - Jerzy Putrament (niewolnik dziejów), Delta - Konstanty Ildefons Gałczyński (trubadur).