The Madden–Julian oscillation is a large-scale coupling between atmospheric circulation and tropical deep convection. Unlike a standing pattern like the El Niño Southern Oscillation, the Madden–Julian oscillation is a traveling pattern that propagates eastward, through the atmosphere above the warm parts of the Indian and Pacific oceans. This overall circulation pattern manifests itself most clearly as anomalous rainfall.

Oscylacje Maddena-Juliana (MJO) to jedno z najważniejszych zjawisk w atmosferze tropikalnej. Są odpowiedzialne za szereg zjawisk pogodowych w skali wewnątrzsezonowej i zjawisk klimatycznych w skali 2-3 lat oraz za związki meteorologiczne pomiędzy atmosferą tropikalną i zjawiskami pogodowymi w średnich szerokościach geograficznych. W skali sezonowej MJO są związane z opóźnieniem i przerwami w monsunie indyjskim i związane z nimi susze.

Die MJO ist nach den Klimaforschern Madden und Julian benannt, die die Wellen in den 1970 entdeckt haben. Dabei kommt es zu langsamen Wellenstörungen, die nach Osten ziehen - also entgegen der Passatströmung. Eine Wellenstörung macht sich zunächst durch West nach Ost ziehende Wolkenfelder mit Niederschlägen bemerkbar. Ihnen folgt dann eine trockene und wolkenarme Witterungsphase.