An-Nasir Salah ad-Din Yusuf ibn Ayyub, known as Salah ad-Din or Saladin, was the first sultan of Egypt and Syria. He led the Muslim military campaign against the Crusader states in the Levant. At the height of his power, his sultanate included Egypt, Syria, Upper Mesopotamia, the Hejaz, Yemen and other parts of North Africa.

Saladyn - założyciel dynastii Ajjubidów, panujący w latach 1174–1193.

Saladin ou Ṣalāḥ ad-Dīn Yūsuf et Selahedînê Eyûbî, né à Tikrit en 1138 et mort à Damas le 4 mars 1193, est le premier dirigeant de la dynastie ayyoubide, qui a régné en Égypte de 1169 à 1250 et en Syrie de 1174 à 1260. D'origine kurde, Saladin va parallèlement mener les campagnes militaires musulmanes contre les différents États latins d'Orient.

Al-Nāsir Ṣalāḥ ad-Dīn Yūsuf ibn Ayyūb, más conocido en Occidente como Saladino, Saladín, Salahadín o Saladine, fue uno de los grandes gobernantes del mundo islámico, siendo sultán de Egipto y Siria e incluyendo en sus dominios Palestina, Mesopotamia, Yemen, Hiyaz y Libia.

Saladin war ab 1171 der erste Sultan von Ägypten und ab 1174 Sultan von Syrien. Als kurdischstämmiger Führer gründete er die Dynastie der Ayyubiden.

Saladino è stato un sovrano e condottiero curdo, sultano d'Egitto, Siria, Yemen e Hijaz, dal 1174 alla sua morte, col laqab di al-Malik al-Nāṣir. Ha fondato la dinastia degli Ayyubidi ed è annoverato tra i più grandi strateghi di tutti i tempi.

Saladin was een islamitische generaal. Zijn bekendste daad is het heroveren van Jeruzalem op de kruisvaarders. Saladin werd geboren in een Koerdisch gezin en is de stichter van de Koerdische dynastie der Ajjoebiden, die heerste over delen van Egypte, Syrië en Irak. Veel mensen zien Saladin dan ook als Koerd, al wordt die mening niet door iedereen gedeeld.

Аль-Ма́лик ан-На́сир Сала́х ад-Дунийа ва-д-Дин Абу́ль-Муза́ффар Ю́суф ибн Айю́б, в русской и западной традиции Салади́н — султан Египта и Сирии и др., военачальник, мусульманский лидер XII века.

Nácer Salá Adim Iúçufe ibne Aiube, mais conhecido como Saladino, foi um chefe militar curdo muçulmano que se tornou sultão do Egito e da Síria e liderou a oposição islâmica aos cruzados europeus no Levante. No auge de seu poder, seu domínio se estendia pelo Egito, Palestina, Síria, Iraque, Iêmem e pelo Hejaz.