Astro­no­mo­wie - najlepsze ciekawostki

Jan Heweliusz. Gdański astronom Jan Heweliusz był znanym piwowarem. Na dachu prowadzonego przez niego browaru mieściło się obserwatorium astronomiczne.

Edwin Hubble. Edwin zwracał na siebie uwagę od najmłodszych lat, choć początkowo bardziej wszechstronnymi zdolnościami fizycznymi, niż niemniej imponującymi intelektualnymi. W roku 1906 na zawodach sportowych szkół średnich zajął siedem pierwszych miejsc w różnych konkurencjach. Ustanowił rekord w wysokości skoku wzwyż wśród szkół stanu Illinois oraz z sukcesami trenował boks.

Eugene Shoemakera. Gene Shoemaker amerykański astronom znany z odkrycia 24 marca 1993 r wraz Davidem Levym, komety nazwanej później Shoemaker-Levy 9. Shoemaker zginął w wypadku drogowym w Australii. W 1998 r sonda Lunar Prospector zabrała na Księżyc kilkadziesiąt gramów jego prochów umieszczanych w kapsule o rozmiarach szminki do ust.

Hipparchos z Nikei (Hipparch, ok. 190-125 p.n.e.) już w II wieku przed naszą erą bardzo dokładnie wyznaczył odległość Księżyca od Ziemi. Na podstawie analizy wyników obserwacji zaćmień Słońca stwierdził, że odległość do Księżyca wynosi 59 promieni Ziemi. Jak łatwo policzyć, odległość wyznaczona przez niego różni się zaledwie o 2% od współcześnie przyjmowanej średniej odległości Księżyca (około 385 tys km).

Johannes Kepler. Tablice rudolfińskie (łac. Tabulae Rudolphinae) to katalog astronomiczny wydany w 1627 r. przez Johannesa Keplera. Praca ta zawiera katalog około 1500 gwiazd oraz tabele planetarne i została uznana za największe dzieło astronoma. Tablice są niezwykle dokładne i służyły do wyliczania przyszłych pozycji planet. Dzieło to zostało dedykowane Rudolfowi II.

Odmowa przejścia na katolicyzm. 2 sierpnia 1600 roku, po odmowie przejścia na katolicyzm, Kepler i jego rodzina zostali wygnani z Grazu. Kilka miesięcy później osiedli na stałe w Pradze, tam Kepler został mianowany na stanowisku cesarskiego matematyka. Oficjalnie jedynymi akceptowalnymi doktrynami religijnymi w Pradze był katolicyzm i husytyzm. Jednak dworska pozycja Keplera umożliwiała mu swobodne praktykowanie wiary luterańskiej.

Ole Rømer. W 1676 duński astronom Ole Rømer podał pierwsze dowody skończonej prędkości światła i czasu jego przelotu przez orbitę ziemską. Obliczenia oparł na obserwacji zaćmień Io satelity Jowisza przez tę planetę. Rømer nie podał liczbowej wartości prędkości światła. Zrobił to dopiero Christiaan Huygens, a dokładnego pomiaru ok. 300tys km/s dokonał w 1727 Bradley wykorzystując zjawisko aberracji światła gwiazd.

Pierwotną czarną dziurą. Dzięki ostatnim badaniom okazało się, że nieprawidłowości w polach grawitacyjnych, które przewidzieli astronomowie, mogą być spowodowane przez istniejącą pierwotną czarną dziurę dominująca w rejonie pyłów z Obłoku Oorta.