10 najlepszych ciekawostek o chmurach

Siarkowy. Kwaśne deszcze powstają głównie na skutek zanieczyszczenia atmosfery dwutlenkiem siarki, który po rozpuszczeniu w wodzie tworzy kwas siarkowy. Dwutlenek siarki emitowany jest podczas spalania paliw kopalnych. Ostatnimi laty rośnie w kwaśnych deszczach procentowy udział kwasu azotowego, co jest skutkiem ograniczania emisji dwutlenku siarki - wciąż jednak to kwas siarkowy pozostaje głównym winowajcą.

Przy pogodnym niebie. "Biały szkwał" (ang. "white squall") przychodzi z jasnego nieba, w przeciwieństwie do zwykłego szkwału towarzyszącego burzy. Jest dla obserwatora nagły i niespodziewany, jedyną zapowiedzią są zawieszone w powietrzu krople wody i załamujące się fale widoczne jako biaława zawiesina. Podobno biały szkwał zatopił brygantynę "Albatross" w 1961 roku, o czym opowiada film Sztorm.

Ciśnienie . Oko cyklonu – centralny obszar cyklonu tropikalnego. W oku cyklonu wiatr jest słaby lub wręcz cichnie. Brak na tym obszarze również opadów, występuje tu natomiast podwyższona temperatura i bardzo niskie ciśnienie (poniżej 960 hPa). Na jego obszarze niebo jest prawie bezchmurne. Dookoła oka cyklonu, dzięki bardzo silnemu prądowi wstępującemu, rozbudowują się pionowo ogromnych rozmiarów chmury kłębiaste.

Ciągłymi wyładowaniami elektrycznymi. Ognie świętego Elma wyładowania elektryczne na różnych powierzchniach, a szczególnie krawędziach przedmiotów, mające miejsce w czasie pogody zapowiadającej burzę.

Chmury w swym Morskim Dworze . Według mitów tkała ona wraz ze swymi służkami chmury w swym Morskim Dworze. Wyobrażano ją jako kobietę spowitą w chmury.

Volutus. Chmury gatunku volutus mają postać wydłużonych, ułożonych poziomo walców, często obracających się powoli wokół osi poziomej. Występują stosunkowo rzadko, a sam gatunek został oficjalnie wprowadzony do klasyfikacji chmur dopiero w 2017 roku.

Chmura soczewkowata. Altocumulus lenticularis (chmura soczewkowata) to nieruchoma chmura w kształcie soczewki ustawiona pod kątem prostym do kierunku wiatru, a równolegle do linii gór. Z powodu swojego kształtu często bywają mylone ze zjawiskiem UFO.

Małe kropelki lub kryształki lodu. Aby doszło do iryzacji, warstwa chmury musi być tak cienka, by większość promieni słonecznych napotkała tylko pojedynczą kroplę bądź kryształek lodu. Kryształy lodu muszą być małe, większe produkują aureole.

Wenus. Chmury na Wenus zbudowane są z kropelek kwasu siarkowego o bardzo dużej gęstości, czego konsekwencją jest olbrzymi efekt cieplarniany. Występowanie efektu cieplarnianego stwierdzono również na niewymienionym Marsie oraz na księżycu Saturna – Tytanie.

Duszki (sprite). Duszki to wyładowania elektryczne o szerokości nawet od 50 do 100 kilometrów, występujące w Jonosferze na wys. od 40 do 90 km nad powierzchnia ziemi. Ich objętość może przekraczać 10 tysięcy kilometrów sześciennych. Z wyglądu przypominają meduzy, marchewki czy kolumny. Od 1886 duszki były opisywane w literaturze naukowej, ale pierwszy dowód ich istnienia - zdjęcie - powstało dopiero w 1989 roku.