10 najlepszych ciekawostek et­no­gra­ficz­nych

Z Aborygenami Australijskimi. Choć Madagaskar dzieli od Afryki zaledwie 230 km oceanu, to dawni mieszkańcy Afryki nie wypuszczali się daleko w morze. Pierwsi ludzie pojawili się na Madagaskarze dopiero ok. 500 roku p.n.e. - były to słynące z umiejętności żeglugi ludy austronezyjskie pochodzące z oddalonego o tysiące kilometrów Borneo.

Dżungle Afryki Środkowej. Wzrost Pigmejów waha się od 140 do 150 cm. Jest ich łącznie ok. 100 tys. osób. Są podzieleni na małe, lokalne społeczności, mówiące różnymi językami i nie wiedzące o istnieniu innych.

Złoty Stolec to tron królów Aszanti, widoczny na fladze ludu. Według tradycji przechowuje on duszę właściciela. Nie wolno go kłaść bezpośrednio na ziemi (podkłada się koc), i tylko król może go dotknąć.

Masajowie. Podczas tańca nie wolno dotknąć ziemi piętami, należy cały czas skakać na palcach.

Córką wodza Ajnów. Już po zakończeniu wyroku katorgi Bronisław na zlecenie Cesarskiej Akademii Nauk badał kulturę Ajnów na Sachalinie. Tam też osiadł we wsi Ai i poślubił Shinhinchou z rodziny wodza Bafunke Kimury, która urodziła mu syna o imieniu Sukezō i córkę Kyō. Ich potomkowie żyją w Japonii na Hokkaido i w Jokohamie.

Blackface (ang. czarna twarz) – styl teatralnego makijażu zapoczątkowany w Stanach Zjednoczonych pod koniec XIX wieku, odwołujący się do stereotypowych wyobrażeń obecnych w społeczeństwie amerykańskim dotyczących osób o czarnym kolorze skóry.

Tuaregowie. Chociaż Tuaregowie zamieszkują w rejonie Maghrebu i w związku z tym wyznają islam, kobiety chodzą tam z odkrytą twarzą, a mężczyźni przeciwnie, zasłaniają twarz fragmentem swego turbanu.

Himba. Charakterystyczną cechą Himba są ich włosy. W czasie dojrzewania włosy dziewczynek plecione są z przodu, by zakryć jej twarz przed zalotami mężczyzn. Kobiety, które są gotowe do zamążpójścia wiążą włosy z tyłu głowy. Z powodu braku wody Himba myją się ziemią, a przed slońcem chroni ich ochra.

W Mjanmie. W latach 60. XX w. liczność ludu szacowano na zaledwie ok. 25 tysięcy. Dziś trudno ją rzetelnie ocenić, zwłaszcza że z powodu walk partyzanckich w latach 80. XX w. część z nich przeniosła się na przygraniczne tereny Tajlandii, gdzie stanowią swoistą atrakcję turystyczną.

Wodaabe. We wrześniu, na koniec pory deszczowej odbywa się kilku-dniowy konkurs piękności, na którym spośród około tysiąca tańczących młodych mężczyzn, wybierany jest najpiękniejszy. Wodaabe koczowniczy lud z Sahary, prawdopodobnie pochodzi z Mezopotamii. Ciekawostką jest, że odżywiają się głównie mlekiem i zebranymi roślinami.