Gla­dia­to­rzy - najlepsze ciekawostki

Retiarius (łac. sieciarz) to typ gladiatora który stał się popularny w I wieku n.e. Walczył długim trójzębem osadzonym na drewnianym drzewcu oraz siecią rybacką przywiązaną do lewego nadgarstka, którą zarzucał na rywala. Następnie sztyletem o nazwie pugio dobijał powalonego przeciwnika. Jedyną ochroną retiariusa była wykonana z brązu osłona lewego barku o nazwie galerus.

Eques. Eques gladiator walczący konno. Ochraniany był przez płaski hełm z wizjerem, lekki pancerz pod krótką tuniką oraz małą, okrągłą tarczę. Ramię, którym walczył, chronił bandażami. Dopóki dosiadał konia, walczył głównie włócznią, pieszo używał także miecza.

Spartakus (zm. 71 p.n.e.) – niewolnik, gladiator rzymski, z pochodzenia prawdopodobnie Trak. Przywódca największego i najgroźniejszego w historii Rzymu powstania niewolników. Był organizatorem i przywódcą największego w starożytnym Rzymie powstania niewolników (73-71 p.n.e.), w którym wzięło udział od 60 do 100 tys. powstańców (niewolników i gladiatorów).

Miecz. Gladiator (łac. gladiator, l.mn. gladiatores, od gladius – miecz) – najczęściej niewolnik toczący walkę na arenie, na przykład w starożytnym Rzymie. Do historii przeszło zawołanie Ave Caesar morituri te salutant.

Pollice verso (lub verso pollice) – w starożytnym Rzymie gest skazujący pokonanego gladiatora na śmierć.