10 najlepszych ciekawostek o Serbii

W Guczy, w Serbii. Gucza to doroczny festiwal trębaczy (zwany serbskim Woodstockiem) odbywający się w mieście Gucza w zachodniej Serbii.

Belgrad. Nazwa “Belgrad” oznacza dosłownie “białe miasto”. Belgrad jest miastem starożytnym – prawa miejskie nadane zostały mu za panowania rzymskiego w 2 wieku n.e. W okolicach roku 520 do miasta nadciągneli Słowianie.

Serbskiej. Nikola Tesla urodził się 10 lipca w 1856 w serbskiej rodzinie we wsi Smiljan, wtedy należącej do Austro-Węgier, obecnie leżącej na terenie Chorwacji. Studiował na politechnice w Grazie, której jednak nie skończył mimo uzyskiwania wybitnych ocen. Potem przenosił się do Pragi, Budapesztu i Paryża. Ostatecznie, w wieku lat 28, opuścił Europę i osiadł w Nowym Jorku.

Cрбиja. W zapisie serbskim nie występują charakterystyczne dla cyrylicy rosyjskiej liter Ю oraz Я. Z kolei litera i występuje jedynie w wersji białoruskiej oraz ukraińskiej.

Obaj głównodowodzączy zgineli. Zginęli sułtan Murad I i książę Łazarz. Pół wieku później, gdy Serbią rządzili despoci z rodu Brankoviciów, nastąpiło całkowite wchłonięcie Serbii przez państwo osmańskie.

Belgrad był stolicą Jugosławii, w której politycznie dominowali Serbowie. Po rozpadzie Jugosławii, pozostał stolicą Serbii.

Drina. ,,Most na Drinie'' to powieść jugosłowiańskiego pisarza Ivo Andricia opublikowana w 1945 r. Powieść rozgrywa się w bośniackim Wiszegradzie, a jej akcja rozpoczyna się w 1571 r. wraz z wybudowaniem słynnego mostu. Tytułowa budowla jest nie tylko cudem ówczesnej architektury wpisanym na listę UNESCO, ale również symbolem tego co niezmienne i trwałe, symbolicznym mostem łączącym Zachód z Orientem.

W Belgradzie. Cerkiew świętego Sawy, jedna z największych cerkwi prawosławnych na świecie, znajduje się w stolicy Serbii, Belgradzie. Jest dominującym punktem w belgradzkim pejzażu, będąc najbardziej monumentalnym budynkiem w mieście.

Serbia. W serbskim Banacie, głównie we wsi Ostojićevo żyją Tołtowie (od węgierskiego słowa Tóth i oznacza przybysza ze słowiańszczyzny), społeczność, której korzenie sięgają Śląska Cieszyńskiego. Ich przodkowie, wiślańscy saletrzarze, wyemigrowali do Banatu w połowie XIX w. w poszukiwaniu pracy. Ludzie ci znają kilka języków. W przestrzeni publicznej rozmawiają po serbsku, z sąsiadami porozumiewają się po węgiersku, nabożeństwa odprawiane są w języku słowackim ze względu na przynależność parafii do Kościoła Ewangelickiego na Słowacji, w domach posługują się gwarą wiślańską sprzed 150. lat.

Dunaj i Sawa. Stolica Serbii leży w miejscu ujścia Sawy do Dunaju. Przez wieki, rzeki te stanowiły ważne szlaki handlowe, co przyczyniło się do gwałtownego rozwoju Belgradu