Żony władców Polski najtrudniejsze zagadki

Emnilda (ur. pomiędzy 970 a 975, zm. 1016 lub 1017) – córka Dobromira, być może władcy z książęcego rodu z Moraw (Ołomuńca) lub zachodnich krańców Słowiańszczyzny (Łużyce lub Milsko), trzecia żona księcia polskiego Bolesława I Chrobrego. Ślub z Bolesławem odbył się w latach 987–989. Podobno miała wielki wpływ na męża, a być może także na sprawy państwowe. Możliwe jest bowiem, że księżna brała udział, towarzysząc mężowi, w zjeździe w Merseburgu 23 maja 1013 r.

Anna Przemyślidka (ur. ok. 1201, zm. 23 czerwca 1265) – królewna czeska z rodu Przemyślidów, księżna krakowska i śląska, żona Henryka II Pobożnego. Anna Przemyślidka zasłynęła jako fundatorka klasztorów i dobrodziejka zakonów. Razem ze swoim mężem współfundowała budowę wrocławskiego klasztoru franciszkanów. Często jest przedstawiana z klasztorem w dłoniach.

Dobrawa Przemyślidka. Według źródeł historycznych (odegrała kluczową rolę w decyzji o przyjęciu chrztu przez Mieszka I, pierwszego historycznego władcę Polski. Bywa określana jako „Matka Chrzestna Polaków”.

Dobrawa (cz. Doubravka) (ur. ok. 930, zm. 977) – księżniczka czeska z dynastii Przemyślidów, księżna polska, żona Mieszka I. Córka księcia czeskiego Bolesława I Srogiego, siostra Marii, matka Bolesława I Chrobrego i Świętosławy (?) Sygrydy.

Barbara Radziwiłłówna (ur. 6 grudnia 1520–1523 w Wilnie, zm. 8 maja 1551 w Krakowie) – druga małżonka Zygmunta II Augusta, królowa polska, wielka księżna litewska. Trzecia polska królowa niedynastycznego pochodzenia, po Elżbiecie z Pilczy (która była jej prapraprababką) i Barbarze Zápolyi.