Elek­tro­ny najtrudniejsze zagadki

Elektron walencyjny oktet, elektron znajdujący się na ostatniej, najbardziej zewnętrznej powłoce atomu, która nazywana jest powłoką walencyjną. Liczba oraz poziomy energetyczne elektronów walencyjnych decydują w dużym stopniu o właściwościach atomów, a tym samym i pierwiastków chemicznych.

Pomiar masy elektronu bez znajomości ładunku nastręczał wiele trudności. Przełom nastąpił w 1911 r., kiedy to Millikan przeprowadził oryginalne doświadczenie umożliwiające wyznaczenie za pomocą mikroskopu optycznego i spadającej w polu elektrycznym kropli oleju. Ładunki elektryczne w kroplach spowalniały ich opadanie - można było zmierzyć, jak bardzo, a stąd wyznaczyć siłę elektromagnetyczną, jaka działała na krople. Opracowując wyniki, Millikan stwierdził kwantyzację ładunków kropli. Oznaczało to, że ładunki były wielokrotnościami podstawowej wartości – ładunku elektrycznego elektronu.

Elektron jest wybijany z katody przez pojedynczy foton, który całą swą energię przekazuje elektronowi. Oto, jak fotonowa teoria światła wyjaśnia własności zjawiska fotoelektrycznego: Natężenie światła jest miarą liczby fotonów padających na katodę w ciągu sekundy.

Elektrony walencyjne są najsłabiej związane z atomem i mogą uczestniczyć w tworzeniu wiązań chemicznych. W przypadku elektronów znajdujących się niżej zazwyczaj nie jest to możliwe, choć są od tego liczne wyjątki.