10 najtrudniejszych zagadek o fa­ra­onach

Łamana Piramida Snofru to piramida w Dahszur w Egipcie, wybudowana przez władcę starożytnego Egiptu Snofru założyciela IV dynastii, ojca Cheopsa. Jest jedyną znaną piramidą łamaną oraz jedyną, której ściany nadal zawierają na większości powierzchni licówkę. Długość boku tej piramidy wynosi 188,6 m,a wysokość – 101,1 m. Oprócz obiektów w Gizie, należy do najlepiej zachowanych piramid egipskich.

Seti I to faraon, władca starożytnego Egiptu z XIX dynastii, syn Ramzesa I i królowej Sitre, ojciec przyszłego wielkiego faraona Ramzesa II Wielkiego. Wspaniały grobowiec Setiego w Dolinie Królów został odkryty w 1817 r. przez Giovanniego Battistę Belzoniego. Badania doskonale zachowanej mumii Setiego I wykazały, iż zmarł on w wieku poniżej 50 lat.

Piramida Schodkowa Dżosera – piramida schodkowa zbudowana w Sakkarze około 2650 p.n.e. przez budowniczego Imhotepa.

Narmer uważany za twórcę i założyciela państwa „Obydwu Krajów”, czyli Górnego i Dolnego Egiptu oraz I dynastii. Według egipskiego kapłana żyjącego w III wieku p.n.e., Manethona, władca miał zginąć w wyniku ataku hipopotama. Istnieje jednak możliwość, że legenda ta ma związek nie z samą śmiercią, a nawiązanie do hipopotama jako idei zmartwychwstania.

Echnaton przeprowadził reformę religijną w państwie, przez wprowadzenie kultu jedynego Boga Atona. Istnieją przesłanki, które łączą tego faraona z judaizmem.Także niektóre datowania czasu życia Mojżesza pokrywają się z czasami panowania tego faraona. Po śmierci Echnatona reforma religijna upadła, nastąpił powrót do wiary w starych bogów, świątynie Atona zostały zniszczone, a ślady po Echnatonie starano się wymazać

Ostatecznie w 21. roku panowania Ramzesa II, wczesną zimą 1259 roku p. n. e. zawarto uroczysty traktat, którego kopie zachowały się do naszych czasów, zarówno w wersji hieroglificznej na ścianie świątyni Amona w Karnaku, jak i w wersji hetyckiej – w piśmie klinowym archiwum pałacu w Hattusas.

W Abu Simbel znajduje się kompleks świątynny złożony z dwóch świątyń zbudowanych przez faraona Ramzesa II zwanego Wielkim. Świątynie zbudowano nad Nilem w XIII wieku p.n.e. Miały one ukazywać potęgę starożytnego Egiptu przybyszom z Nubii. W latach 1964-1968 z powodu budowy Wysokiej Tamy Asuańskiej zostały przeniesione ponad lustro wody, na miejsce położone o około 65 m wyżej.

Ramzes II (zwany też Ramzesem Wielkim, w źródłach greckich Ozymandias) – trzeci faraon z XIX dynastii, syn i następca Setiego I, jeden z najwybitniejszych i największych najdłużej żyjących władców starożytnego Egiptu okresu Nowego Państwa. Panował łącznie 75 lat, licząc od wyznaczenia go koregentem przez Setiego I, lub 66 lat i 2 miesiące samodzielnie, licząc od śmierci ojca.

Tutanchamon panował w latach 1333 - 1323 pne. W chwili przejęcia władzy miał zaledwie 10 lat. Odrzucał on monoteistyczny kult boga Atona wprowadzony przez jego ojca - Echnatona. Stało się to po śmierci królowej Nefertiti oraz siostry, Neferneferuaton, która objęła władzę po odejściu ojca. Na podstawie współczesnych badań tomografią komputerową jego mumii był on bardzo schorowany - miał płaskostopie z jednej strony, rozszczepienie wargi i podniebienia, skrzywienie kręgosłupa, malarię i prawdopodobnie też anemię sierpowatą. Było to spowodowane kazirodczymi związkami jego przodków.

Hatszepsut. W Egipcie z założenia władcą powinien być mężczyzna, więc gdy Hatszepsut mianowano faraonem, na oficjalnych wizerunkach zaczęto ją przedstawiać z męskimi atrybutami, m.in. brodą.