Geo­mor­fo­lo­gia najtrudniejsze zagadki

Ślęża w czasie zlodowacenia południowopolskiego była szczytem wznoszącym się ponad powierzchnię lądolodu.

Turnia – rodzaj skalistego, ostrego szczytu lub skałki o stromych lub nawet pionowych ścianach. Charakterystyczna jest dla gór o rzeźbie alpejskiej, przekształconych w wyniku działania lodowca, albo powstała w skałach wapiennych w wyniku działania procesów krasowienia.

Nunataki występują w obszarach pokrytych lądolodem, głównie na Grenlandii i Antarktydzie. Mają z reguły postać ostrych i poszarpanych skał oraz masywów skalnych. Nazwa pochodzi z języka eskimoskiego i oznacza ,,czarną skałę'' - obrazując kontrast jakim ciemny skrawek lądu odznacza się na tle śniegu.

Rów Bentleya rów położony pod powierzchnią lądolodu antarktycznego, w którym skalne podłoże Antarktydy Zachodniej znajduje się najgłębiej pod powierzchnią morza. Znajduje się pomiędzy Ziemią Ellswortha a Ziemią Marii Byrd. Jest to najgłębszy fragment Ryftu Zachodnio antarktycznego, gdzie litosfera kontynentu jest najcieńsza i zarazem jedno z miejsc, gdzie powierzchnia Ziemi jest położona najniżej pod poziomem morza: 2496 m p.p.m.

Regolit – warstwa luźnej, zwietrzałej skały pokrywająca Ziemię i inne planety skaliste, zwłaszcza Księżyc. Regolit powstaje, gdy lita skała zostaje wyeksponowana na powierzchni planety i poddana długotrwałym procesom fizycznym i chemicznym zmieniającym jej strukturę i skład chemiczny.

Hamada pustynia kamienista – jeden z trzech podstawowych typów pustyń wyróżnianych ze względu na charakter podłoża. Jest to pustynia skalista, której powierzchnię stanowią niemal płaskie i nagie skały, często pokryte patyną żelazistą. Podłoże geologiczne ma zwykle budowę płytową lub monoklinalną. Kształtowane są przez procesy deflacyjne i korazyjne.

Mapa topograficzna – opracowanie kartograficzne o treści przedstawiającej elementy środowiska geograficznego powierzchni Ziemi i ich przestrzenne związki. Mapy ogólnogeograficzne można podzielić na: mapy topograficzne (skala większa od 1:200 000), mapy przeglądowotopograficzne (od 1:200 000 do 1:1 000 000), mapy przeglądowe (skala mniejsza od 1:1 000 000) – jednak podział ten według różnych kartografów i w różnych państwach, szczególnie odnośnie do granic skalowych, może się nieco różnić.

Piarg – rodzaj rumowiska skalnego. Jest to nagromadzenie ostrokrawędzistych okruchów skalnych, które odpadły od stromego zbocza górskiego, głównie w wyniku procesów wietrzenia fizycznego. Najczęściej piargi występują u podnóża stoku, ale spotyka się je także w mniej stromych odcinkach żlebów nawet w górnych częściach ściany.

Wiatr unosi ziarna piasku. Najcięższe z nich przenoszone są na niewielkiej wysokości. Tam też jest ich najwięcej. Uderzając w skałę, niszczą ją. W ten sposób powstaje charakterystyczny kształt. Siła uderzeń mniejszych ziaren jest słabsza, więc górna część skały jest niszczona wolniej.