10 najtrudniejszych zagadek o ka­len­da­rzu

Cykl Metona – okres wynoszący 19 lat, po którym fazy Księżyca przypadają na te same dni miesiąca roku słonecznego. Obliczenia na podstawie obecnych danych wykazują, że 235 lunacji obejmuje okres 6939 dni 16,5 godzin, a 19 lat słonecznych to 6939 dni i 14,5 godzin

Hipoteza czasu widmowego – teoria zaproponowana przez Heriberta Illiga w 1991 mówiąca, że pewien okres wczesnego średniowiecza (a dokładniej lata 614–911) nigdy nie miał miejsca, ponieważ przesunięto kalendarz. Illig uważa, że dokonano tego za pomocą zmian czy fałszerstw dokumentów. Jeżeli hipoteza jest właściwa to obecnie mamy rok 1725, a nie rok 2022. Czas widmowy został dokładnie omówiony na kanale Bald TV "Hipoteza czasu widmowego"

Milutin Milanković (1879-1958) to serbski matematyk, geofizyk i astrofizyk. Jego najbardziej znanym osiągnięciem jest opisanie cykli rekonstruujących warunki klimatyczne panujące dawniej na Ziemi, zwane później cyklami Milankovicia, w których zastosował metody matematyczne. Opracował też kalendarz nowojuliański, przyjęty przez Kościół Grecji, Konstantynopola, Rumunii, Bułgarii i Cypru.

Nie było roku zerowego - po roku 1 p.n.e. nastąpił od razu 1 n.e. Dlatego numerów lat różnych er nie można po prostu odejmowac tak, jak gdyby były to liczby całkowite.

Kalendarz gregoriański wprowadzony został w 1582 przez papieża Grzegorza XIII. Korygował on przesunięcie rzeczywistej daty początku wiosny z kalendarza juliańskiego oraz wprowadził zasadę, aby lata o numerach podzielnych przez 100, ale niepodzielne przez 400, nie były przestępne. W związku z czym różnica pomiędzy kalendarzami polega na ilości lat przestępnych na przestrzeni 400 lat.

Według Kalendarza Kosmologicznego 1 maja zaczęła formować się nasza galaktyka Droga Mleczna.

Według Kalendarza Kosmicznego nasz Układ Słoneczny zaczął się formować 9 września.

Jeśli pierwszym dniam jest niedziela to dwanaście dni później możemy oczekiwać piątku. Natomiast koniec miesiąca może wypaść różnie, zależnie od jego długości.

Rok przestępny występuje co cztery lata, za wyjątkiem lat pełnych stuleci (chyba że dzielą się też przez 400). A zatem na każde cztery stulecia, przez trzy z nich występują 24 lata przestępne (a w czwartym - 25).

Nazwa brzezeń odnosi się do zbieranej w tym czasie oskoły, soku budzących się ze snu zimowego brzóz. Do dziś nazwy tej używają Czesi i Ukraińcy. Z kolei Białorusini z tego samego powodu określają marzec - sokawik.