10 najtrudniejszych zagadek o Kanadzie

Casa Loma to neogotycki zamek w kanadyjskim mieście Toronto, zbudowany w latach 1911–1914 przez Henry Mill Pellatta, bogatego przemysłowca i finansistę. Budowa tego domu kosztowała go 3,5 mln dolarów .Po paru latach fortuna odwróciła się i musiał opuścić zamek. Dziś jest to własność miasta. Zarówno willa jak i wiktoriańskie ogrody są atrakcją i odwiedzane są przez ponad 400 tysięcy turystów rocznie.

Księżniczka była żoną markiza Johna Campbella, gubernatora Kanady. Mieszkali oni w latach 1878-1883 w Louiseville, na terenie prowincji nazwanej na jej cześć.

Pierwszy sfinks czyli kanadyjski kot bezwłosy urodził się w miocie zwykłych kotów krótkowłosych w 1966 r. w Toronto w Kanadzie. W wyniku samoistnej mutacji kotka urodziła dwa łyse młode. Większość sfinksów wcale nie ma wąsów. Dopuszczalne jest bardzo krótkie owłosienie na nosie, uszach i ogonie. Im więcej sfinks ma fałd na skórze, tym cenniejszy jest dla hodowli.

Morze Beauforta to część Oceanu Arktycznego. Do Morza Beauforta uchodzi rzeka Mackenzie (4241 km) najdłuższa w Kanadzie i druga w Ameryce Północnej po Missisipi – Missouri. Nazwa morza pochodzi od nazwiska angielskiego admirała Francisa Beauforta twórcy stosowanej do dziś skali siły wiatru.

Wyprawa zająła Amundsenowi i sześcioosobowej załodze statku Gjøa trzy lata (1903-1906). Przez większość czasu statek uwięziony był w lodzie, a załoga czekała na krótkie miesiące polarnego lata, w których mogła będzie kontynuować podróż. To wtedy Amundsen poznał od lokalnych mieszkańców sposoby przetrwania i podróży w Arktyce, jak zaprzęgi psów lub futrzane okrycia. Zdobyta wiedza później pozwoliła mu zdobyć biegun południowy.

Rzeka Niagara wypływa z jeziora Erie i wpada do jeziora Ontario. Rzeka Świętego Wawrzyńca wypływa z tego jeziora.

Wielkie Jeziora Ameryki Północnej są ze sobą połączone. Różnica w wysokości n.p.m. większości z nich jest nieznaczna. Wyjątek stanowi połączenie jezior Eire i Ontario, gdyż pomiędzy nimi znajduje się rzeka Niagara z dwoma około 50 metrowymi kaskadami.

Genueńczyk Giovanni Caboto, obywatel Republiki Weneckiej osiadł w Anglii w 1484 stając się kapitanem floty Henryka VII. Starając się odkryć Przejście Północno-Zachodnie do Chin dopłynął na Nową Funlandię i Labrador.

Ugoda Rusha-Bagota to porozumienie zawarte pomiędzy Wielką Brytanią a USA w 1817 r. Było pierwszym układem pomiędzy obu państwami po zakończeniu wojny brytyjsko-amerykańskiej z 1812 roku (głównym teatrem wojny było pogranicze między Stanami Zjednoczonymi i brytyjską Kanadą). Nazwa ugody pochodzi od nazwisk Richarda Rusha, ówczesnego sekretarza stanu USA, i Charlesa Bagota, późniejszego gubernatora generalnego Kanady. Ugoda dotyczyła demilitaryzacji akwenu Wielkich Jezior i rozpoczęła tradycję niefortyfikowania granicy pomiędzy obydwoma krajami.

Założone przez Galów w I wieku p.n.e., znane było jako rzymska Reginca lub Aletum. Współczesny Saint-Malo wywodzi swój początek od monastycznej osady założonej przez św. Aarona i św. Brendana z VI wieku. Od 1590 do 1593, Saint-Malo ogłosiło się niezależną republiką, pod hasłem "nie francuski, nie bretoński, ale Malouin". Saint-Malo było znaną bazą korsarzy i piratów. W Saint-Malo urodził się i zmarł Jacques Cartier, francuski korsarz, podróżnik i odkrywca, znany z licznych, wczesnych odkryć na terytorium dzisiejszej Kanady.