Ma­la­ko­lo­gia najtrudniejsze zagadki

Wręgi (Harpidae) – rodzina ślimaków morskich. W rodzinie wręg znanych jest około 20 gatunków należących do dwóch rodzajów. Muszle osiągają średnie i duże rozmiary. Krótka i spiczasta skrętka zakończona jest muszlą embrionalną złożoną z dwóch skrętów. Ostatni skręt duży i rozdęty. Pozostałe to gatunki ryb.

Linia lobowa – linia, która powstaje na styku przegród i wewnętrznej ściany muszli głowonogów. Linia ta jest zwykle pofałdowana; składa się z siodeł (fałdów wypukłych w stosunku do ujścia muszli) i zatok (fałdów wklęsłych). Linia lobowa nie jest widoczna z zewnątrz muszli, ale jest głównym elementem diagnostycznym podczas rozpoznawania taksonów dla paleontologów.

Bisior – wiązka jedwabistych nici powstająca z szybko krzepnącej wydzieliny niektórych, głównie morskich małżów (omułek, szołdra) lub rzadko słodkowodnych (racicznica). Wśród gatunków występujących w Polsce bisior wytwarza racicznica zmienna.

Ślimak wylęga się z jaja z pierwociną muszli zwanej konchą. Koncha to dom ślimaków, który zamieszkuje muszlę przez całe swoje życie. Wśród ślimaków występują zarówno formy glonożerne, roślinożerne, jak też drapieżne i pasożytnicze. Wodne gatunki konsumują głównie drobne glony, zeskrobując je tarką z podwodnych skał, lub też liście wodnych roślin naczyniowych oraz rozkładające się szczątki roślinne.