10 najtrudniejszych zagadek o monetach

Pierwotna uchwała sejmowa z 1496 roku ustalała kurs złotego na 30 groszy. Został on podtrzymany przez reformę walutową Stanisława Augusta i przetrwał do 1841, gdy mennica warszawska zaprzestała jego bicia. Reforma Grabskiego z 1924 roku wprowadziła decymowanego złotego.

Jest to floren Władysława Łokietka. Zachował się jeden jedyny okaz tej monety, który znajduje się w Muzeum Narodowym w Krakowie im. Emeryka Huttena-Czapskiego. Muzeum to posiada największy zbiór monet polskich na świecie.

Escudo, dukat i floren były bardzo wartościowymi monetami o podobnej wartości wyznaczanej przez 3.5 g czystego złota, z jakiego były wybite. Wprowadzony przez Hiszpanów dublon przebił je dwukrotnie, mając wagę 6.77 g. Ich wprowadzenie było pochodną napływu do Hiszpanii złota z Nowego Świata. Hiszpańskie dublony były też powszechnie używane we Francji, gdzie nazywano je pistolami.

Półgrosz koronny to srebrna moneta bita w Polsce, na Litwie i na Śląsku od XIV do XVI wieku (równa 1/2 grosza). Wprowadzona przez Władysława Jagiełłę w wyniku cyklu reform z lat 1393-1398.

Grosz praski był bity w wielkich ilościach w czeskiej Kutnej Horze dzięki zasobnym kopalniom srebra. W XIV w. opanował rynek pieniężny Śląska, Polski i Mazowsza. W XV w. zdominował również Litwę, Białoruś i Ukrainę.

Rosyjski czasownik рубить (rubit') - tj. rąbać jest źródłosłowem rubla. Początkowo rubel był jedną z 4 części, na jakie można było podzielić - porąbać - srebrną grzywnę.

Na japońskiej wyspie Honsiu odkryto ogromny dzban ze skarbem z przełomu XV i XVI wieku, z tzw. okresu Sengoku. Jest to jedno z największych znalezisk monet w historii Japonii. Archeolodzy dokonali odkrycia w japońskiej prefekturze Saitama. Gliniany dzban Takome o pojemności 280 litrów, zawierał wewnątrz ok. 260 tys. brązowych monet. Zdaniem badaczy zostały przywiezione do Japonii statkiem z Chin.

Pierwsze monety były wykonane z elektrumu (stopu złota i srebra, naturalnie występującego w niektórych rzekach Azji Mniejszej) i miały owalny kształt. Pierwotnie wartość monety zbliżona była do rynkowej wartości kruszców zawartych w niej.

Ten unikalny brakteat - tj. blaszana, cienka moneta - został wybity dla polskiego księcia. Napis wykonany pismem hebrajskim w judeosłowiańskim języku - knaan brzmi: mškɔ krl plsk

Klipa (ze szw. klippa – obcinać [nożycami]) – wszelka moneta nieokrągła. Nazwę tę nadaje się wszystkim monetom o kształcie czworoka i wielokąta. Wybijano je stemplem okrągłym bądź czworokątnym. Pierwsze klipy (w Skandynawii zwane klippingami) miał szerzej wprowadzić do obiegu duński Chrystian II (1513–1523), wskutek tego kpiąco nazywany „królem Klippingiem”. Postać klipy miały przede wszystkim monety bite pośpiesznie podczas wojen lub w sytuacji oblężenia.