Rasy koni najtrudniejsze zagadki

Koń buloński - bulon to zimnokrwisty koń pociągowy, bardzo przyjazny dla ludzi. Jego średni wzrost w kłębie wynosi 150-170 cm. Konie te wyróżnia dominujące występowanie maści siwej, bywa kasztanowata i gniada. Rasa ta ma głowę w typie konia arabskiego oraz typowo skośnie opadające łopatki.

Angielskie Shire to najwyższe i najcięższe spośród koni. Tej rasy był największy w historii koń Mamut, mierzący 218 cm w kłębie i ważący półtorej tony. Shire to efekt zabiegów średniowiecznych hodowców angielskich - ciężar konia decydował o jego sile bojowej. W późniejszych wiekach, po pojawieniu się broni palnej, preferowano już lżejsze, szybsze konie, a shire z konia bojowego stał się koniem roboczym.

Tinker - rasa koni ogólnoużytkowych, często o srokatym umaszczeniu potrzebny przypis. Rasa ta nie jest wyrównana w typie. Głowa najczęściej duża, o lekko garbonosym profilu i długich uszach. Szyja mocna. Łopatki szerokie, długie, często ustawione stromo.

Kuc szetlandzki – rasa koni zaliczanych do kuców, pochodząca z Wysp Szetlandzkich. Jest to jedna z najmniejszych ras występujących obecnie kuców – ich niski wzrost jest wynikiem naturalnego procesu skarłowacenia. W 1890 roku założono pierwszą księgę stadną. W XIX wieku kuce szetlandzkie wykorzystywano do pracy w angielskich kopalniach, obecnie świetnie nadają się do małych bryczek i dziecięcej jazdy wierzchem.

Konie czystej krwi arabskiej to szybkie konie wyścigowe, zwane także gorącokrwistymi.

Koń Appaloosa – rasa koni gorącokrwistych. Ta rasa została wyhodowana w Ameryce Północnej przez Indian Nez Percé zamieszkujących w XVIII wieku północno-wschodnie obszary stanu Oregon, między innymi nad rzeką Palouse, od której wywodzi się nazwa rasy. Konie mają około 140 cm wysokości w kłębie. Appaloosa są maści tarantowatej we wszystkich jej wariantach.

Konie czystej krwi arabskiej są jednymi z najłatwiej rozpoznawalnych dzięki specyficznemu kształtowi łba, łukowato wygiętej szyi i wysoko noszonemu ogonowi.