Rodzaje chmur najtrudniejsze zagadki

Cavum dosłownie chmura w chmurze, wcześniej potocznie nazywana dziurkaczem (ang. hole punch cloud, skypunch cloud). Otwór ma kolisty lub owalny kształt, w zależności od kąta obserwacji. Obłoki chmur Altocumulus lub Cirrocumulus muszą być silnie wychłodzone, a więc ich temperatura musi być w okolicy minus 30 stopni, a przy tym kropelki wody są silnie przechłodzone.

Mammatus (łac. wymię, pierś) (znane też jako zjawisko mamma) – wypukłości znajdujące się w dolnej części chmury, wyglądem przypominające wymiona. Zjawisko to występuje w chmurach: Cirrus Cirrocumulus Altostratus Altocumulus Stratocumulus Cumulonimbus.

Cirrus (Ci) – chmura pierzasta. Należy do chmur wysokich, zbudowanych z kryształków lodu. Chmury piętra wysokiego występują w górnej troposferze. Podstawa chmur pierzastych może wystąpić powyżej wysokości o temperaturze powietrza 0 °C, wyżej w atmosferze tropikalnej, niżej w obszarach polarnych. W Europie, chmura cirrus może występować na wysokości od 6 000 do 12 000 m.

Altocumulus chmury średnie kłębiaste – rodzaj chmur piętra średniego złożonych z białych lub szarych drobnych członów, małych obłoków, a niekiedy przylegających do siebie i tworzących warstwę. Występują w klimacie Polski w przedziale wysokości od około 2000 do 5000 m, niekiedy od około 2400 do 6100 m. Chmury tego rodzaju mają grubość od 200 do 700 m. Utrzymują się stosunkowo krótko.

Cechą charakterystyczną tego rodzaju chmury jest występowanie silnego wiatru tuż przed rozpoczęciem opadu. Wiatr ten nosi nazwę szkwału i występuje w „przedniej części chmury” Cechą charakterystyczną tego rodzaju chmury jest występowanie silnego wiatru i burz tuż przed rozpoczęciem opadu. Wiatr ten nosi nazwę szkwału i występuje w „przedniej części chmury”.