Roztwory najtrudniejsze zagadki

Dysocjacja elektrolityczna – proces rozpadu cząsteczek związków chemicznych na jony pod wpływem rozpuszczalnika, np. NaHCO 3 → Na+ + HCO− 3. Teorię dysocjacji elektrolitycznej ogłosił w roku 1887 szwedzki fizykochemik Svante Arrhenius. Zdysocjowany roztwór związku chemicznego nazywa się elektrolitem.

Atrament (łac. atramentum, czernidło – środek barwiący w postaci roztworu barwnika w rozpuszczalniku z ewentualnym dodatkiem substancji zagęszczających (np. żelujących). Wykorzystywany jest w szeregu przyborów pisarskich (długopisy, flamastry, markery, wieczne pióra) oraz w druku atramentowym.

Jeżeli w roztworze pH wynosi 10, oznacza to, że jest więcej jonów wodorotlenkowych OH¯ niż jonów wodorowych H+. Roztwór ten ma więc odczyn zasadowy. Roztwory dzieli się często na tzw. właściwe i niewłaściwe. Roztwory właściwe są całkowicie jednorodne, tzn. że dla objętości kilkakrotnie większych od wielkości cząsteczek, każda porcja zawiera taki sam skład ilościowy cząsteczek. Roztwory niewłaściwe nie są całkowicie jednorodne. Są to np. trwałe emulsje, skrajnie rozproszone zawiesiny, zole i żele.