Ska­mie­nia­ło­ści najtrudniejsze zagadki

Ediacara to pasmo niskich wzgórz w Australii, leżące w północnej części Gór Flindersa w stanie Australia Południowa. Ogólnoświatową sławę tym wzgórzom przyniosło odkrycie w 1946 w tamtejszych skałach późnoproterozoicznych (z okresu ediakar) skamieniałości, określonych później jako fauna ediakarańska; najstarsze skamieniałości zwierząt wielokomórkowych na świecie. Dlatego ten ogólnoświatowy zespół skamieniałości nazwano od wzgórz Ediacara, fauną ediakarańską, również od tych wzgórz wziął nazwę najmłodszy okres proterozoiku - ediakar.

Tafonomia (gr. taphos – pogrzeb, mogiła; nomos – prawo) – nauka badająca pośmiertny los szczątków organicznych, zarówno współczesnych (szczątki subfosylne), jak i kopalnych (skamieniałości). Pojęcie tafonomia wprowadził paleontolog rosyjski Iwan Jefriemow w 1940 roku.

Okres jurajski wziął nazwę od gór Jura w Szwajcarii, w których znaleziono wiele skamielin, później sklasyfikowanych jako pochodzące z jednego okresu.

Archaefruktus, który idealnie odbił się na skamieniałościach. Roślina ta kwitła na terenie dzisiejszych Chin 125 milionów lat temu. Skamielina jest w tak doskonałej formie, że widać na niej dokładnie liście, korzenie oraz inne elementy rośliny.