Najtrudniejsze zagadki o stali

Skleroskop – przyrząd do pomiaru twardości stali dynamiczną metodą Shore’a. Pomiar skleroskopem Shore’a (opracowanym przez Alberta Ferdynanda Shore’a w 1906 r., w USA), polega na opuszczeniu specjalnego bijaka z określonej wysokości. Podczas uderzenia następuje odskok bijaka. Wysokość odskoku jest mierzona skalą podzieloną na 130 działek. Twardość 100 jednostek ma stal hartowana niskostopowa.

Ogłoszenie technologii przez Bessemera nastąpiło w 1856 r. w Cheltenham i spotkała się ona z dużym zainteresowaniem przemysłu. Dzięki tej nowej technice nazwanej później procesem Bessemera możliwe stało się otrzymywanie dużych ilości kutego żelaza pozbawionego zanieczyszczeń i dającego się w łatwy sposób formować. Cały proces odbywał się w specjalnym pochylonym konwertorze.

Nierdzewność uzyskuje się poprzez wprowadzenie do stali odpowiednich dodatków stopowych. W przypadku stali chromowej nierdzewnej jest to chrom, a amerykańska norma AISI określa jego minimalną zawartość na 11%.

Stal to stop żelaza z węglem. Jest tym twardsza, im większy jest udział węgla.

Pittsburgh rozwinął się jako bardzo ważne połączenie pomiędzy amerykańskim wybrzeżem Atlantyku a Środkowo-Zachodnimi Stanami Zjednoczonymi, będącym u zbiegu trzech rzek. Pittsburgh miał również udział w produkcji aluminium, szkła, przemysłu stoczniowego, ropy naftowej, żywności, sportu, transportu, komputerów, samochodów i elektroniki.

Stal damasceńska (staropol. „demeszka”) – nazwa pochodzi od Damaszku w Syrii, w którego okolicach istniały liczne warsztaty produkujące z tej stali miecze i szable o unikatowej w średniowieczu jakości. Białą broń ze stali damasceńskiej produkowano w latach ok. 900–1600 w krajach muzułmańskich, zwłaszcza na Bliskim Wschodzie. Proces produkcji stali damasceńskiej był objęty tajemnicą i nigdy nie został opanowany w Europie. W czasie badań w 2006 roku znaleziono w niej nanorurki, co może tłumaczyć jej wytrzymałość i twardość.