Trucizny 10 najtrudniejszych zagadek

Kontrowersje budzi trucizna użyta do egzekucji Sokratesa. W tradycji literackiej jest to cykuta , jednakże analiza objawów prowadzi do wniosku, że najprawdopodobniej był to szczwół plamisty (Conium maculatum). W starożytności obie te rośliny określano łacińskim cicuta.

Z usług Lukusty korzystały m.in. żona cesarza Klaudiusza, Valeria Messalina, która „usunęła” naprzykrzającego się jej kochanka, a Agrypina Młodsza, dzięki pomocy słynnej trucicielki uśmierciła samego Klaudiusza, podając mu zabójczą potrawkę z grzybów. W 69 r. Lukusta została skazana na śmierć i stracona.

Kwas ibotenowy – organiczny związek chemiczny, alkaloid o działaniu toksycznym i odurzającym. Występuje głównie w blaszkach i miąższu niektórych grzybów z rodzaju Amanita (np. muchomora plamistego lub czerwonego.

Toksykolodzy i historycy doszli do wniosku, że, król Macedonii Aleksander Wielki zmarł po wypiciu wina zatrutego białą ciemiężycą, popularną w tamtych czasach rośliną leczniczą, która w większych dawkach zabija. Badacze twierdzą, że teorie, jakoby wielkiego wodza zabiła strychnina, arszenik, malaria czy dur brzuszny, nie mają żadnego potwierdzenia w starożytnych tekstach źródłowych dokumentujących jego śmierć w Babilonie.

Według kubańskich służb specjalnych, liczba zamachów na Fidela Castro wyniosła 638, głównie poprzez zastrzelenie przez snajperów, zamachy bombowe, otrucie truciznami lub gazami toksycznym. Ochroniarz Juan Sánchez musiał próbować każdego posiłku i otwierać każdy prezent w obawie przed zamachem. Fidela Castro zawsze otaczało 10 ochroniarzy, z czego co najmniej dwóch miało taką samą grupę krwi co polityk. Fidel Castro kpił sobie z przeprowadzanych zamachów, mówiąc że gdyby przetrwanie prób zamachów było dyscypliną olimpijską, dostałby złoty medal.

Roślina jest trująca dla psów, kotów, koni, bydła, kóz, królików, ptaków (strusi, kur, kanarków[, papużek falistych i ryb z powodu zawartości persyny. Spożycie może doprowadzić do śmierci. Awokado jest uprawiane głównie w Ameryce Północnej (76% światowej produkcji), Afryce (11%), Azji (9%) i południowej Europie 2%.

Pierwszy komercyjny proces dekofeinacji opierał się na rakotwórczym benzenie. W 1903 roku niemiecki kupiec kawy i wynalazca Ludwig Roselius opracował pierwszy na świecie komercyjny proces dekofeinacji kawy, polegał na parzeniu zielonych ziaren kawy z zakwaszoną wodą, a następnie umyciu ich roztworem rozpuszczalnika benzenu w celu usunięcia kofeiny z ziaren przed procesem palenia.

Iperyt siarkowy (gaz musztardowy) techniczny ma barwę ciemnobrunatną i zapach musztardy lub czosnku. Nazwa pochodzi od miejscowości Ypres w Belgii, gdzie w czasie I Wojny św. został on użyty bojowo po raz pierwszy. Po raz pierwszy opisał go w 1860 roku fizyk Frederick Guthrie. Podczas pracy z substancją rozlał ją na swoją skórę i zauważył powstanie czerwonego, piekącego pęcherza.

Bisfenol A, BPA – organiczny związek chemiczny z grupy fenoli. Stosowany do produkcji przede wszystkim poliwęglanów – wykorzystywanych w przemyśle optycznym i samochodowym, do produkcji sprzętu elektronicznego i sportowego, szyb, urządzeń medycznych oraz butelek i opakowań do żywności. Istnieją przypuszczenia, że bisfenol A może być przyczyną niektórych chorób

Aqua tofana była trucizną na bazie arszeniku - kilka kropel powodowało prawie pewną śmierć ofiary. Stosowana była stosunkowo często w XVII-wiecznych Włoszech, zwłaszcza w przypadkach zatargów rodzinnych. Nazwa specyfiku pochodzi od nazwiska Giulii Tofany, która sprzedawała ją w Rzymie oraz Neapolu i nazywała ją manną św Mikołaja z Bari twierdząc, że przypomina olej wypływający z grobu tego świętego.