Włó­kien­nic­two najtrudniejsze zagadki

Merceryzacja – sanforyzacja poddawanie przędzy lub tkanin bawełnianych działaniu roztworu wodorotlenku sodu (ługu sodowego). Włókno bawełniane zostaje pozbawione matowego naskórka.

Bawełna ta pochodzi z Peru. Nazwa bawełny honoruje Indian Pima, którzy na początku XX wieku pomagali prowadzić amerykańską eksperymentalną farmę departamentu rolnictwa w Sacaton w Arizonie.Bawełna Pima jest kategoryzowana jako ELS cotton, czyli Extra Long Staple, a więc bawełna o długich włóknach. Poza tym jest ona miękka, jedwabista, mocna i odporna na mechacenie. Obecnie bawełna ta uprawiana jest w Peru, podobnie jak przez wieki, głównie w dolinach Piura i Chira.

Motowidło - przyrząd służący do odmierzania i zwijania w motki nici lub przędzy. Składa się z centralnego pręta, z poprzeczkami na każdym z jego końców, obróconymi względem siebie o kąt 90 stopni. Centralny pręt jest zwykle rzeźbiony, aby ułatwić chwytność i operowanie narzędziem.

Szewiot - tkanina welniana o splocie skośnym, przy dotyku szorstka. Bywa z przędzy czesankowej lub zgrzebnej, z wełny owiec rasy cheviot. Stosowana jest na kostiumy, mundurki szkolne, ubrania męskie. W wyniku obustronnego opalania jest wyraźnie uwidoczniony na tkaninie rysunek splotu; odporna na działanie czynników mechanicznych, połyskliwa z tendencjami do wybłyszczania.

Postaw – staropolska jednostka miary tkanin, głównie sukna. W różnych regionach wielkość postawu była miała odmienną wartość – długość wahała się od 27 do 62 łokci. W XIX wieku – nawet od 12 do 64 łokci, średnio 32.

Dekatyzacja – poddawanie zawierającej włókna naturalne tkaniny lub dzianiny kolejno działaniu gorącej (ok. 60 °C) wody, pary wodnej i zimnej wody, mające doprowadzić do wykurczenia się włókien w kontrolowanych warunkach i stabilizacji ich wymiarów.

Dratwa – gruba, mocna nić wykonana z włókien lnianych lub konopnych, impregnowana woskiem lub smołą, używana głównie przez szewców, rymarzy i kaletników.