Włoscy kom­po­zy­to­rzy baroku najtrudniejsze zagadki

Fuga kotów, autor Domenico Scarlatti, włoski kompozytor epoki baroku. Utwór popularnie zwany fugą kota lub kocią fugą (po włosku: Fuga del gatto) jest jednoczęściową sonatą klawesynową. Fuga powstała z dźwięków jakie wydobył kot kompozytora o imieniu Pulcinella spacerując po klawiaturze jego klawesynu.

Antonio Vivaldi zwany Il Prete Rosso, pol. „Rudy Ksiądz” (ur. 4 marca 1678 w Wenecji, zm. 28 lipca 1741 w Wiedniu) – włoski duchowny rzymskokatolicki, skrzypek i kompozytor. Uznawany jest za jednego z najwybitniejszych kompozytorów epoki baroku.

Domenico Scarlatti syn i uczeń Alessandro Pietro Scarlattiego, urodził się w Neapolu. Już w 1703 wystawiono tam pierwsze utwory sceniczne kompozytora. Nadworny klawesynista polskiej królowej Marii Kazimiery, a później króla Portugalii oraz dworu królewskiego w Madrycie.

Słowa pieśni "Stabat Mater" napisał włoski poeta Jacopone da Todi. Opisał w niej ból Matki Boskiej po ukrzyżowaniu Jezusa Chrystusa. Muzykę do tej pieśni skomponowało wielu artystów, wśród nich byli m.in. Vivaldi, Schubert, Verdi oraz Penderecki. Najwcześniej spośród wymienionych zrobił to Antonio Vivaldi, kompozytor tworzący w XVII wieku. Zarówno Schubert, Verdi oraz Penderecki urodzili się wiele lat po śmierci Vivaldiego.

Antonio Lucio Vivaldi, ur. 4 marca 1678 w Wenecji, zm. 28 lipca 1741 w Wiedniu – wenecki duchowny ksiądz rzymskokatolicki, skrzypek i kompozytor. Uznawany jest za jednego z najwybitniejszych kompozytorów epoki baroku. W ostatnich latach życia podróżował po Europie, dyrygując wykonaniami swoich dzieł. W 1740 wyruszył do Wiednia, gdzie rok później zmarł na nierozpoznaną do końca chorobę.