Zda­rze­nia astro­no­micz­ne najtrudniejsze zagadki

Dzień astronomiczny jest nazywany dniem polarnym, gdy jego długość trwa co najmniej 24 godziny, podczas których Słońce nie zachodzi, tylko krąży ponad horyzontem. Zmiany długości dnia związane są głównie z nachyleniem osi obrotu Ziemi w stosunku do płaszczyzny jej ruchu wokół Słońca (ekliptyki).

Pełnia – faza księżyca, podczas której Księżyc znajduje się w opozycji do Słońca, tzn. kiedy Księżyc znajduje się po przeciwnej stronie Ziemi niż Słońce i wskazuje południe. Dokładniej, pełnia występuje wtedy, gdy długości ekliptyczne Słońca i Księżyca różnią się o 180 stopni.

Zima astronomiczna – rozpoczyna się w momencie przesilenia zimowego i trwa do momentu równonocy wiosennej 89 dni i 1 godzinę co w przybliżeniu oznacza na półkuli północnej okres pomiędzy 21 lub 22 grudnia a 20 lub 21 marca (daty te wypadają dzień wcześniej lub dzień później). Podczas zimy astronomicznej dzienna pora dnia jest krótsza od pory nocnej, jednak z każdą kolejną dobą dnia przybywa, a nocy ubywa.

Równik. Zdarzenia astronomiczne to czas, gdy promienie słoneczne padają pod kątem prostym na równik, a dzieje się tak 21 marca i 23 września.

Nów zerowa kwadra Księżyca – w astronomii, jedna z faz Księżyca, w której Księżyc znajduje się między Słońcem a Ziemią, czyli jest w koniunkcji ze Słońcem patrząc z Ziemi. W tej pozycji cała strona Księżyca widoczna z Ziemi jest w cieniu, wobec czego Księżyc nie jest widoczny gołym okiem.