Pytania o Atenach

W 508/507 roku p.n.e. Klejstenes wprowadził szereg reform, które w przyszłości stały się podstawą ustroju demokratycznego. Demokracja ateńska – forma ustroju polis ateńskiej, położonej w greckiej krainie Attyce. Zazwyczaj uważa się, że trwała od początków VI do połowy IV wieku p.n.e., z przerwami w V wieku p.n.e.

W okresie starożytności Ateny były państwem-miastem (polis) o ustroju demokracji bezpośredniej. Szczególny rozkwit przypadł na okres przywództwa Peryklesa (443-429 p.n.e.). Zmodernizowano wtedy Akropolis i połączono Ateny z Pireusem i z Faleronem, tzw. Długimi Murami. Ateny, liczące ok. 100 tys. mieszkańców, stały się centrum umysłowym Hellady, promieniującym na ówczesny świat (m.in. Fidiasz, Sokrates, Platon, Arystoteles) oraz silnym ośrodkiem politycznym (Ateński Związek Morski).

Wieża Wiatrów to ośmiokątna marmurowa wieża zegarowa, jeden z najlepiej zachowanych budynków starożytnych Aten. Wewnątrz wieży umieszczony był zegar wodny. Jego drewniana konstrukcja nie zachowała się do czasów współczesnych, w ścianach widoczne są jednak do dziś ślady po mocowaniach. Woda do zegara dostarczana była ze źródła bijącego na północnym stoku Akropolu.

Kekrops to w mitologii greckiej półczłowiek, półwąż, syn Gai. Był pierwszym, mitycznym królem Attyki. Założył miasto Kekropię, późniejsze Ateny. Za jego panowania Atena i Posejdon prowadzili spór o władzę nad Attyką i o jego rozstrzygnięcie zwrócili się do Kekropsa. Posejdon sprawił, że na Akropolu wytrysnęła woda, natomiast Atena posadziła drzewa oliwne. Kekrops rozstrzygnął spór na korzyść Ateny.

Pierwsze nowożytne Letnie Igrzyska Olimpijskie odbyły się w Atenach w 1896 roku. W 2004 roku Ateny po raz drugi zostały gospodarzem Letniej Olimpiady.

Erechtejon to czteropoziomowa świątynia zbudowana na ateńskim Akropolu, poświęcona Posejdonowi i Atenie. Świątynię wzniesiono w V w. p.n.e. na cześć Erechteusza, jednego z pierwszych władców ateńskich. Erechtejon jest szczytowym osiągnięciem architektury jońskiej w Attyce. Zadaszenie mniejszego, południowego portyku (Ganek Kor) oparto na sześciu kariatydach, podporach w formie postaci kobiecej.

Wielkie Panatenaje były najuroczystszym świętem w starożytnych Atenach, upamiętniające narodziny bogini Ateny. Święto przedstawione jest na fryzie w świątyni Partenon.

Ostracyzm był rodzajem tajnego głosowania, w którym wolni obywatele typowali osoby podejrzane o dążenie do tyranii i zasługujące na wygnanie z miasta na 10 lat. Głosowanie odbywało się raz w roku na ateńskiej agorze, a osoba, którą wytypowano ponad 6000 razy na glinianych naczyniach musiała w ciągu 10 dni opuścić miasto. Prawo ostracyzmu wprowadził Klejstenes ok. 508 r. p.n.e.

Choć Partenon w ujęciu architektonicznym to świątynia, w rzeczywistości nigdy nie był wykorzystywany w ten sposób - nie był miejscem kultu Ateny. Używano go w charakterze skarbca Ateńskiego Związku Morskiego.

Atena miała wiele przydomków, jednak najmilszym dla niej był Atena Partenos, czyli Atena Dziewica. Ateńczycy zbudowali jej świątynię pod tym właśnie wezwaniem, na wzgórzu Akropol. (Partenos - Dziewica ---> stąd Partenon ; Pallas - Panna )