Pytania o herbach

Herb Puszczykowa. Herb, przedstawiający puszczyka, słońce, las oraz wodę, używany jest w Puszczykowie od 1962 roku. Puszczyk ma symbolizować nazwę miasta, słońce obrazuje jego letniskowy charakter, las przedstawia Wielkopolski Park Narodowy, a woda - rzekę Wartę.

Drohobycz. Powstanie miasta jest związane z jego położeniem na tzw. szlaku solnym i wydobyciem soli w okolicach. Pierwsze wzmianki o grodzie pochodzą z czasów Rusi Kijowskiej. Drohobycz (ukr. Дрогобич, jid. דראָהאָביטש) – miasto na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, siedziba rejonu drohobyckiego.

Herb Argentyny splatające się dwie ręce w uścisku, oznaczają jedność wielu prowincji Argentyny. Trzymają one trzon piki. Owa broń symbolizuje gotowość do walki o wolność, której z kolei symbolem jest czapka frygijska. Wieniec laurowy, otaczający tarczę, odnosi się zaś do przeszłości kolonialnej państwa i oznacza wyzwolenie się spod kolonializmu oraz zwycięstwo. Wschodzące słońce symbolizuje wschodzącą potęgę państwa.

Herbem Irlandii jest złota harfa o srebrnych strunach w błękitnym polu. To godło sięgające średniowiecza nazywane jest harfą Briana Śmiałego (pierwowzór herbu Irlandii znajduje się Trinity College w Dublinie). Widniała ona również na flagach oddziałów irlandzkich tworzonych w armiach na kontynencie europejskim w XVII-XVIII wieku.

Herb Moniek przedstawia w złotym polu herbowym stojącą na zielonej murawie pannę w czerwonej sukni, z rozpuszczonymi włosami i z koroną na głowie, pochylającą się nad kwitnącym krzewem ziemniaczanym o białych, cętkowanych fioletowo kwiatach na zielonej łodydze, z dwoma zielonymi liśćmi. Herb ustanowiono w połowie lat 90. XX wieku.

Babr to stara irkucka nazwa tygrysa syberyjskiego, obecnie funkcjonująca w heraldyce Rosji. Bóbr w herbie Irkucka powstal w wyniku literówki (ktoś w opisie herbu zamiast "babr" użył słowo bóbr. Artyści, tworzący herb, babra (tygrysa) „zbobrzyli”, czyli dorysowali mu wielki, podobny do bobrowego, ogon i powiększyli tylne łapy, tworząc w ten sposób mityczne zwierzę, które można nazwać „heraldycznym babrem”. Jest to unikat w heraldyce.

Herb Lublina powstał wraz z nadaniem praw miejskich w 1317. Pierwotnie przedstawiał on kozła, od XVI w. posługiwano się inną wersją – kozła wspartego na krzewie winorośli. Od 2004 herbem Lublina jest „umieszczony w czerwonym polu srebrny kozioł ze złotymi karbowanymi rogami i złotymi kopytami wspinający się z zielonej murawy na zielony krzak winny.

Pierwowzorem orła wojskowego są dawne znaki rodowe umieszczane na herbach rycerskich. Pierwsze orły na czapkach wojskowych wprowadził król August II Mocny. Zostały one umieszczone na kaszkietach grenadierskich gwardii pieszej koronnej. Oficerowie gwardii nosili orły białe, z saskim herbem na piersiach, na niebieskim tle, a żołnierze tłoczone z mosiądzu.

Trzy korony to godło heraldyczne, jeden z symboli narodowych Szwecji. Najprawdopodobniejszą i obecnie oficjalną genezą pochodzenia trzech koron w heraldyce szwedzkiej było używanie przez króla Magnusa Erikssona potrójnego tytułu królewskiego jako króla Szwecji, Norwegii i Skanii.

Australijski herb ma w sobie wizerunki kangura i emu, zwierząt, które nie potrafią chodzić do tyłu. Ma to znaczenie, ponieważ oryginalny herb zawierał również napis "zawsze naprzód". Inna dotycząca ich ciekawostka jest taka, że oba te zwierzęta, będąca symbolami narodowymi Australii, są w tym kraju jedzone.