Pytania o historii Afryki

Francuska Afryka Równikowa federacja francuskich kolonii w środkowej Afryce, między rzeką Kongo a Saharą. Stolica Brazzaville. W 1959 roku nowe republiki powołały, aż do uzyskania pełnej niepodległości w kwietniu 1960 roku, tymczasową organizację zwaną Unią Republik Środkowoafrykańskich.

Twierdza São Miguel została zbudowana w 1576 roku przez Paulo Dias de Novais. Na przełomie XVII i XVIII wieku forteca była ważnym ośrodkiem handlu niewolnikami w tej części Afryki. Była głównym punktem eksportu niewolników do Brazylii. Fort był przez wiele lat samodzielnym miastem chronionym grubymi murami i armatami. Dziś mieści się w nim Muzeum Sił Zbrojnych.

Rok Afryki – rok 1960, przełomowy dla dziejów Afryki i dekolonizacji. Powstało wtedy 17 państw, które proklamowały niepodległość od Francji, Wielkiej Brytanii, Belgii i Włoch.

Puntland to od 1998 r autonomiczny region w północno-wschodniej Somalii, ze stolicą w Garoowe. Władze Puntlandu nie zabiegają o uznanie międzynarodowe uważając się za autonomiczną część Somalii. Większość baz piratów somalijskich znajduje się na terytorium Puntlandu.

Kanał Sueski – kanał głębokowodny dla statków morskich, w Egipcie, łączący Morze Śródziemne z Morzem Czerwonym, wykopany w latach 1859-1869. Jedna z najważniejszych dróg wodnych świata. W południowej części trasa kanału przebiega przez Jezioro Krokodyli, Wielkie Jezioro Gorzkie i Małe Jezioro Gorzkie.

Od 9 lipca 2011 roku Algieria jest największym państwem Afryki, na skutek odłączenia się od Sudanu jego części południowej, która ogłosiła niepodległość jako Sudan Południowy. Po tym wydarzeniu Sudan spadł na 3 miejsce w rankingu największych państw Afryki. Na 2 miejscu znajduje się Dem. Rep. Kong.

Bartolomeu Dias nazwał go pierwotnie "Przylądkiem Burz" (Cabo das Tormentas) podczas swej podróży, w trakcie której musiał w tych okolicach zawrócić do Portugalii. Dopiero później król Portugalii Jan II nazwał go Przylądkiem Dobrej Nadziei, licząc, że otwiera on morską drogę na wschód - co potwierdziła później wyprawa Vasco da Gamy.

Bartolomeu Dias dotarł na południowy skraj Afryki podczas swojej wyprawy w latach 1487-1488. Chciał płynąć dalej w kierunku Indii, jednak został zmuszony do zawrócenia przez buntującą się załogę. Następne dziesięć lat Dias spędził w Lizbonie, pomagając przygotowywać następną wyprawę, na czele której stanął później Vasco da Gama. W tym czasie m.in. opracowywano zmiany w budowie okrętów, dostosowując je do wielomiesięcznych rejsów z dala od lądu.

Od początku lat 1980 Kadaffi w każdą podróż wybierał się otoczony Strażą Amazonek, grupą kobiet, które go ochraniały. Były one wybierane przez Kadaffiego i według doniesień, zaprzysiężone do zachowywania celibatu. Podczas wojny domowej w Libii pięc z nich oskarżyło Kadaffiego i członków jego otoczenia o gwałty.

Kaddafi był postacią kontrowersyjną. Zwolennicy chwalili jego anty-imperialistyczną postawę i działania mające na celu zjednoczenie Afryki i reszty świata arabskiego. Został odznaczony różnymi nagrodami. Był również międzynarodowo potępiany jako dyktator, którego autorytarne rządy naruszały prawa człowieka i wspierały międzynarodowy terroryzm.