Pytania o historii Hiszpanii

Tarik ibn Zijad – wódz berberski, który poczynając od 711 roku podbił tereny dzisiejszej Hiszpanii i rozpoczął kilkusetletnie panowanie arabskie w tym kraju.

Po stronie hiszpańskiej stały państwa takie jak Francja, Bawaria, Kolonia i Mantua. Po stronie przeciwnej natomiast, stawiła się Anglia, Austria, Portugalia, Święte Cesarstwo Rzymskie, Holandia, Katalonia oraz Sabaudia. W trakcie wojny Portugalia oraz Sabaudia zmieniły koalicję, po której stronie walczyli, z hiszpańskiej na angielską. W wyniku tej wojny następcą bezdzietnie zmarłego Karola II, ostatniego Habsburga na hiszpańskim tronie, został Filip V z dynastii Burbonów.

Prawie całą Hispanię (Iberię) przyłączono do Rzymu do roku 133 p.n.e. poza Centralną Mesetą podbitą w 93 p.n.e. i Asturią podbitą w latach 26-19 p.n.e.

Pod rządy Habsburgów Niderlandy przeszły po śmierci Marii Burgundzkiej (1457-1482), jedynej córki Karola Zuchwałego, księcia Burgundii.

Szacuje się, że język hiszpański zaczerpnął z arabskiego ok. 4 tysięcy słów łącznie ok. 8% słownictwa, co czyni arabski drugim źródłem słownictwa po łacinie.

Według legendy Izabela Kastylijska ślubowała, że nie będzie się myć i zmieniać koszuli, dopóki jej mąż nie pokona władających Grenadą Maurów. Oblężenie Grenady trwało 11 lat. Izabela słowa dotrzymała, a koszula, która początkowo była biała zmieniła kolor na brudno-żółty. Odtąd taki kolor określmy mianem izabelowatego.

Julio Iglesias był w przeszłości bramkarzem w drużynie juniorów Realu Madryt. Jego karierę piłkarską przekreślił wypadek samochodowy, po którym nie był w stanie chodzić przez 2 lata. Podczas pobytu w szpitalu jedna z pielęgniarek dała mu gitarę, na której szybko nauczył się grać i odkrył swój talent muzyczny.

Pierwsze oddziały Legionu Condor przybyły do Hiszpanii na początku sierpnia 1936, w tym czasie nastąpiła eskalacja niemieckiej pomocy wojskowej i na początku listopada w składzie Legionu znajdowało się już ponad 100 samolotów i ponad 5000 żołnierzy pod dowództwem Hugona Sperrlego. W trakcie wojny domowej w Legionie służyło łącznie ponad 20 000 żołnierzy niemieckich. Pomimo że oficjalnie Hitler popierał politykę nieinterwencji, usprawiedliwiał funkcjonowanie Legionu jako część "walki przeciwko bolszewizmowi".