Historyczne klasy okrętów - pytania

Nazwa galera pochodzi od mieczowej ryby – galeos, której głowa do złudzenia przypominała mieczowe zakończenie galer. Galera – okręt o napędzie wiosłowym, często wspomaganym przez żagle. Używany był przede wszystkim na Morzu Śródziemnym od czasów starożytnych (Egipt, Fenicja, Grecja, Kartagina, Rzym, Bizancjum) aż do XIX wieku. Do wiosłowania często wykorzystywano niewolników, jeńców lub skazańców, zwanych galernikami.

Liburna albo liburnica rodzaj lekkiego rzymskiego okrętu, z dwoma rzędami wioseł, taranem i o małej wyporności, po raz pierwszy użyte w bitwie pod Akcjum. Liburny nie miały pokładu, a tylko wąski pomost łączący dziób z rufą. Charakterystyczna była mała kabina z tyłu okrętu, chroniąca sternika i oficerów przed lżejszymi pociskami.

Pentekontera (stgr. πεντηκόντορος pentēkónteros) – starogrecki statek wiosłowo-żaglowy, odmiana monery. Długość jego wynosiła zazwyczaj 20-30 m, szerokość 2-4 m, zanurzenie ok. 1 m. Kadłub statku wykonywano zwykle z drewna sosnowego, na które w celu uszczelnienia naciągano skórę.