Husyci - pytania

Krótko przed pochwyceniem przez Burgundczyków w 1430 Joanna podyktowała list do husytów, grożąc im nową krucjatą, jeśli nie wrócą do wiary katolickiej. W tym czasie husyci, odparłszy 4 krucjaty, rozpoczęli "rejzy" na okoliczne kraje.

Bęben ze skóry Jana Žižki miał zgodnie z jego wolą pozwolić mu dalej zagrzewać armię do walki - nawet po śmierci. Szybko stał się talizmanem armii sierotek, jak po jego śmierci określali się sami taboryci. Bęben utracony podczas wyprawy na Kłodzko był tam przechowywany do XVIII wieku.

W bitwie tej do czeskiej niewoli dostał się polski rycerz, Zawisza Czarny z Garbowa, który posłował do Zygmunta Luksemburskiego w sprawie małżeństwa Władysława Jagiełły z Zofią Bawarską.

Bitwa zakończyła się masakrą taborytów i Sierotek. Stracili 1,3 tys. ludzi (w tym przywódcę – Prokopa Wielkiego), a cała armia została rozbita. W efekcie bitwy oba ugrupowania rozpadły się: część przystała do utrakwistów, część wyemigrowała. Opór niewielkich grup pozostałych w Czechach (np. Jan Rohacz z Dube) nie trwał długo. Bitwa położyła kres wojnom husyckim.

Bitwa, która miała miejsce 4 sierpnia 1427 r. nieopodal czeskich miasteczek Stříbro i Tachov podczas czwartej krucjaty antyhusyckiej, zorganizowanej w odpowiedzi na bullę papieża Marcina V, w okresie wojen husyckich. Wojskami krzyżowców dowodził Henry Beaufort, biskup Winchesteru.